Μία από τις πιο δύσκολες περιόδους για το Οδοντιατρικό Σχολείο ήταν η δεκαετία του 1920. Μια σειρά από επιβαρυντικά γεγονότα συνέβαλλαν στην διόγκωση των ήδη υπαρχόντων προβλημάτων τα οποία αντιμετώπιζε το σχετικά πρόσφατα ιδρυθέν Οδοντιατρικό Σχολείο: α) η Μικρασιατική καταστροφή με την πλήρη διάλυση του κρατικού μηχανισμού και με τον ξεριζωμό εκατοντάδων χιλιάδων προσφύγων, β) αρκετοί από τους πρόσφυγες ήταν οδοντίατροι και το Σχολείο με το ανύπαρκτο προσωπικό όφειλε να διοργανώσει εξετάσεις για τη χορήγηση άδειας ασκήσεως οδοντιατρικού επαγγέλματος και γ) οι μεγάλες ελλείψεις στην οργάνωση του Σχολείου τόσο  εξαιτίας της υποστελέχωσης όσο και των υλικοτεχνικών υποδομών. Όλα αυτά είχα σαν είχαν σαν αποτέλεσμα την αδυναμία έστω και στοιχειώδους εκπαίδευσης για τους υπέρ των τριακοσίων φοιτητών οι οποίοι φοιτούσαν εκείνη την περίοδο.
Στη εν λόγω επιστολή του τότε Διευθυντού καθηγητή της Ιατρικής Μελισσινού με ημερομηνία 23 Φεβρουαρίου 1925 προς τον Πρύτανη του Πανεπιστημίου, εκφράζεται η παράκληση όπως ικανοποιηθούν άμεσα αν είναι δυνατόν τα κάτωθι πέντε αιτήματα:

• Να χορηγηθούν δύο υποτροφίες προκειμένου δύο νέοι πτυχιούχοι Οδοντίατροι που θα επιλεγούν κατόπιν διαγωνισμού, μετεκπαιδευτούν στην Ευρώπη (Εσπερίαν) ή και στις Η.Π.Α στην Προσθετική, στην Ορθοδοντική ή στην Ακτινογραφία, με την προοπτική μετά την επιστροφή τους να καλύψουν εκπαιδευτικές ανάγκες του Σχολείου.
• Την τροποποίηση του Διατάγματος «Περί Οργανισμού του Οδοντιατρικού Σχολείου» του 1924, σε ό,τι αφορά τον διορισμό και προσόντα των Δασκάλων.
• Αύξηση του αριθμού του βοηθητικού προσωπικού το οποίο απαρτιζόταν από τους επιμελητές και βοηθούς.
• Τη δημοσίευση της πράξης διορισμού του ειδικού Καθηγητού Ν. Παπαντωνόπουλου, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός ειδικός καθηγητής κατά τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο.
• Και τέλος το σπουδαιότερο, τη μέριμνα για επέκταση του ήδη κτηρίου του Οδοντιατρικού Σχολείου είτε στο παρακείμενο οικόπεδο είτε την προσθήκη ενός ορόφου στο ήδη υπάρχον κτίσμα της πλατείας Κάνιγγος.

Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι  ενώ κατά τα πρώτα έτη της λειτουργίας του Οδοντιατρικού Σχολείου οι ανά έτος εγγραφόμενοι φοιτητές ήταν μεταξύ 20 και 40, εντούτοις το 1922 ενεγράφησαν διπλάσιοι φοιτητές, ενώ το 1926 ενεγράφησαν  231 φοιτητές.