Το 1943,  με άγνοια όπως φαίνεται του Πανελληνίου Οδοντιατρικού Συλλόγου,υπεβλήθη από «αγνώστους»-όπως αναφέρει ο Μήτσης- σχέδιο οργανισμού που προέβλεπε τη σύσταση Στοματολογικού Τμήματος της Ιατρικής Σχολής, ώστε η Ιατρική Σχολή θα συμπεριελάμβανε δύο Τμήματα, το Τμήμα της Ιατρικής και το Στοματολογικό.(Παρατίθεται το σχετικό αρχείο).
Η δεύτερη σημαντική αλλαγή, αφορούσε στην συμμετοχή του Διευθυντού του Στοματολογικού Τμήματος στη Σύγκλητο του Πανεπιστημίου, όταν συζητούντο θέματα που αφορούσαν το Στοματολογικό Τμήμα.
Άλλη σημαντική αλλαγή, ήταν η αύξηση των έκτακτων αυτοτελών εδρών του Στοματολογικού Τμήματος σε πέντε, με την προσθήκη της έδρας της Στοματολογίας και την μετονομασία της έδρας της Οδοντικής Ακτινογραφίας και Εξακτικής, σε έδρα Χειρουργικής των Γνάθων και της Οδοντικής Ακτινογραφίας και της Έδρας της Οδοντικής και Ανωτέρας Προσθετικής σε έδρα Οδοντικής Προσθετικής.
Σημαντική προσθήκη στο συγκεκριμένο σχέδιο νόμου, ήταν το από πολλών ετών αίτημα του Οδοντιατρικού κόσμου της δυνατότητας χορήγησης από το Στοματολογικό Τμήμα Διδακτορικού Διπλώματος καθώς επίσης και Υφηγεσίας. Με το σχέδιο αυτό το Διδακτορικό Δίπλωμα θα μπορούσε να το αποκτήσει μόνο ο πτυχιούχος του Στοματολογικού Τμήματος και όχι οι μέχρι τότε πτυχιούχοι του Οδοντιατρικού Σχολείου.
Άλλη πρόταση που προέβλεπε την αύξηση των χρόνων φοίτησης από τα 4 έτη που ήτο  από το 1921 σε 6 έτη, ενώ κατά τα πρώτα τρία έτη η διδασκαλία των φοιτητών του Στοματολογικού Τμήματος είναι κοινή  με τους φοιτητές του Ιατρικού Τμήματος ενώ τα επόμενα τρία έτη σπουδών περιλαμβάνουν τα οδοντιατρικά μαθήματα. Γενικά το πλαίσιο εκπαίδευσης των φοιτητών του Στοματολογικού Τμήματος είναι το ίδιο που ισχύει για τους φοιτητές του Ιατρικού.
Αξίζει να επισημάνουμε ότι το πτυχίο που θα χορηγούσε το Στοματολογικό Τμήμα, χαρακτηρίζετο ως πτυχίο Στοματολογίας και ο κάτοχος του θα είχε το δικαίωμα άσκησης του επαγγέλματος του Στοματολόγου Οδοντίατρου.
Από το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου φαίνεται ότι οι συντάκτες του στόχο είχαν την `` ιατροποίηση`` της οδοντιατρικής, κάτι που υποδηλώνεται και με την πρόβλεψη ότι όσοι απόφοιτοι του Οδοντιατρικού Σχολείου θελήσουν να αποκτήσουν και πτυχίο Στοματολογίας, θα πρέπει να φοιτήσουν κανονικά τα τρία πρώτα έτη σπουδών που περιλαμβάνονταν τα ιατρικά μαθήματα και επιπλέον να παρακολουθήσουν τα Οδοντιατρικά που δεν εδιδάχθησαν κατά τη φοίτηση τους στο Οδοντιατρικό Σχολείο. Επιπλέον προστίθετο μία νέα έδρα, της Στοματολογίας και μετονομάζονταν η έδρα της Οδοντικής Ακτινογραφίας και Εξακτικής σε έδρα Χειρουργικής των γνάθων και Ακτινογραφίας και η έδρα της Οδοντικής και Ανωτέρας Προσθετικής, σε έδρα Οδοντικής Προσθετικής.
Προκειμένου να διορισθεί κάποιος έκτακτος καθηγητής οδοντιατρικής έδρας, θα έπρεπε να είναι πτυχιούχος ιατρικής και κάτοχος διδακτορικού διπλώματος του Στοματολογικού Τμήματος της Ιατρικής Σχολής.
Γενικά το συγκεκριμένο σχέδιο νόμου προέβλεπε ουσιαστικά μία τελείως διαφορετική φιλοσοφία εκπαίδευσης του οδοντιάτρου από αυτή που ίσχυε μέχρι τότε και αφορούσε το Οδοντιατρικό Σχολείο. Γεγονός πάντως είναι ότι αν ενεκρίνετο ο συγκεκριμένος νόμος, θα δημιουργούσε εκ των πραγμάτων δύο κατηγοριών οδοντιάτρους, τους πτυχιούχους του Οδοντιατρικού Σχολείου και τους Στοματολόγους Οδοντιάτρους με τους τελευταίους να ακολουθούν το μοντέλο οδοντιατρικής εκπαίδευσης, εκείνη τουλάχιστον την εποχή, των περισσότερων ευρωπαϊκών χωρών. Αυτός είναι και ο κύριος λόγος που οι επαγγελματικοί σύλλογοι αντέδρασαν έντονα με αποτέλεσμα να αποσυρθεί αμέσως το συγκεκριμένο σχέδιο οργανισμού.