Σε χειρόγραφο υπόμνημα που κατέθεσε ο Καθηγητής Ν. Παπαντωνόπουλος στο Διευθυντή του Σχολείου στις 13 Νοεμβρίου 1947,περιγράφοντας την απόφαση των καθηγητών του Σχολείου το 1942 περί δημιουργίας ανεξάρτητου Οδοντιατρικού Τμήματος της Ιατρικής Σχολής και την απόρριψή της από την Ιατρική Σχολή, όπως είδαμε σε προηγούμενες αναρτήσεις, τονίζει αναφερόμενος στο Οδοντοϊατρικό Σχολείο ότι: "ημέρα τη ημέρα καταρρέει και δεν θα είναι μακράν η ημέρα καθ ην θα θεωρήται και αυτή η εμβρυώδης αυτού υπόστασης τελείως περιττή,διά να επανέλθωμεν ίσως εις την προ 50ετίας κατάσταση,οπότε η οδοντοϊατρική παρ’ημίν ήτο εμπιστευμένη εις χείρας των κουρέων και των πλανοδίων εφ αμάξης θαυματοποιών".

Στη συνέχεια του υπομνήματος, ο Παπαντωνόπουλος τονίζει ότι όλα τα δεινά προέρχονται από την έλλειψη αυτοδιοίκησης και καταλήγει προτείνοντας το Σχολείο να μετατραπεί σε Οδοντιατρική Σχολή, ισότιμη με τις άλλες Σχολές του πανεπιστημίου.