Με έγγραφο του πρύτανη Μ. Δένδια στις 23-4-1953 διαβιβάζεται στον Διευθυντή του Οδοντιατρικού Σχολείου, αίτημα γονέων και κηδεμόνων Ελλήνων φοιτητών που σπούδαζαν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού.
 Το αίτημα περιελάμβανε την παράκληση όπως ο σύλλογος των καθηγητών του Οδοντιατρικού Σχολείου και το Πανεπιστήμιο δεχθούν τη μεταγραφή των Ελλήνων φοιτητών που φοιτούσαν σε Πανεπιστήμια του Εξωτερικού. Στις 9 Απριλίου του 1953 από τον τότε υπουργό Συντονισμού στην κυβέρνηση Παπάγου, Σπύρο Μαρκεζίνη, απεφασίσθη η υποτίμηση κατά 50% της δραχμής έναντι του δολαρίου με αποτέλεσμα την δυσκολία προμήθειας από τους γονείς του συναλλάγματος των 100 δολαρίων που δικαιούτο κάθε μήνα ο φοιτητής και χορηγούσε η τράπεζα της Ελλάδος.
Αξίζει να επισημάνουμε, ότι ένα από τα επιχειρήματα που προβάλουν στην επιστολή τους, είναι ο Εθνικός κίνδυνος που υπάρχει «όταν νέοι απομακρυνόμενοι από το Ελληνικόν περιβάλλον επί 5-6 έτη, των σπουδών υπό της Ελληνικής παραδόσεως και των υγειών, ηθικών, κοινωνικών και πολιτικών Ελληνικών αντιλήψεων».