Page 68 - 2013final

74. ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΜΗΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΡΙΖΑΣ ΣΕ ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΑ ΔΟΝΤΙΩΝ Πάσιου Α., Τζουρμανάς Ρ. Εισαγωγή: Για τη δημιουργία των επιμήκων καταγμάτων ρίζας (ΕΚΡ) στα ενδοδοντικά θεραπευμένα δόντια (ΕΘΡ) έχουν ενοχοποιηθεί κατά καιρούς πληθώρα παραγόντων, από ευρύ φάσμα κλινικών διαδικασιών. Σκοπός της παρούσας ανασκόπησης είναι η επισήμανση των παραγόντων αυτών που σχετίζονται με την εμφάνιση ΕΚΡ. Αιτιολογικοί παράγοντες: Όσον αφορά τη διαδικασία της ενδοδοντικής θεραπείας (ΕΘ),σημαντικότεροι παράγοντες για την πρόκληση ΕΚΡ αποτελούν η τεχνική που χρησιμοποιείται για την παρασκευή των ριζικών σωλήνων (ρ.σ), η τεχνική έμφραξης των ρ.σ, η διάμετρος και το είδος του συμπυκνωτήρα, το μέγεθος και η φορά της ασκούμενης δύναμης. Στους παράγοντες που αφορούν το δόντι και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του, σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν η μορφολογία της ρίζας και του ρ.σ του δοντιού καθώς και η απώλεια υγρασίας και η μείωση της ελαστικότητας του ΕΘΔ. Σχετικά με την αποκατάσταση των ΕΘΔ, η σημαντικότερη παράμετρος σχετικά με την πρόκληση ΕΚΡ είναι η τοποθέτηση ενδορριζικών αξόνων. Συγκεκριμένα, οι παράμετροι που σχετίζονται με τα επιμήκη κατάγματα ρίζας είναι ο τύπος, το μήκος, το σχήμα, η συγκόλληση του άξονα καθώς και η διάβρωση των χρησιμοποιούμενων αξόνων από τα ιστικά υγρά. Τέλος, πρέπει να σημειωθεί πως τα ΕΘΔ που χρησιμοποιούνται για στηρίγματα προσθετικών αποκαταστάσεων κοπώνονται σε άλλοτε άλλο χρόνο με αποτέλεσμα την πρόκληση ΕΚΡ. Επιπλέον, κόπωση των ΕΘΔ προκαλείται και όταν φέρουν εγγύς-άπω-μασητικές αποκαταστάσεις. Συμπέρασμα: Η πρόκληση των ΕΚΡ αποτελεί φαινόμενο πολυπαραγοντικής αιτιολογίας, επομένως κάθε κλινικός πρέπει να λαμβάνει υπ' όψιν όλες τις προαναφερθείσες παραμέτρους για την αποφυγή τους, είτε κατά τη διάρκεια της ΕΘ είτε αργότερα κατά την αποκατάσταση των ΕΘΔ. 75. ΑΝΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΜΕΙΖΟΝΩΝ ΚΑΙ ΕΛΑΣΣΟΝΩΝ ΥΠΕΡΩΙΩΝ ΤΡΗΜΑΤΩΝ ΣΕ ΞΗΡΑ ΚΡΑΝΙΑ ΕΛΛΗΝΩΝ Σίσκος Χ., Ιωαννίδη Α. Εισαγωγή: Παρά το γεγονός ότι τα μείζονα και ελάσσονα υπερώια τρήματα(ΜΥΤ-ΕΥΤ) έχουν ιδιαίτερη κλινική σημασία για την αναισθησία και την ανεπίπλεκτη χειρουργική κυρίως στην περιοχή της υπερώας καθώς επίσης στη ρινική κοιλότητα και την ενδοσκοπική χειρουργική των παραρρινίων κόλπων, τα διεθνή βιβλιογραφικά δεδομένα αποκαλύπτουν τη δυσχέρεια της κλινικής εντόπισής τους, καθώς και την αμελητέα διακύμανση της ανατομικής θέσης τους σε σχέση με την εθνικότητα. Σκοπός: Η μελέτη της ανατομικής εντόπισης και της ποικιλομορφίας των ΜΥΤ και ΕΥΤ σε σχέση με το υπερώιο οστό(ΥΟ) και το έσω πέταλο της πτερυγοειδούς απόφυσης του σφηνοειδούς οστού(ΕΠΠτΑΣφΟ), καθώς επίσης η ακριβής μορφολογική μελέτη της περιοχής των ΜΥΤ-ΕΥΤ. ου Υλικό και μέθοδος: Μελετήθηκαν 71 ξηρά κρανία ενηλίκων Ελλήνων του 20 αιώνα, αγνώστου φύλου και ηλικίας, τα οποία επιλέχθηκαν από 300 συνολικά κρανία της συλλογής οστών του εργαστηρίου Ανατομίας ΕΚΠΑ. Αποτελέσματα: Η μέση κάθετη απόσταση των ΜΥΤ από την οβελιαία υπερώια ραφή βρέθηκε 1.53cm και από το έσω χείλος της φατνιακής ακρολοφίας 0.3cm. Η μέση απόσταση από το οπίσθιο χείλος της σκληρής υπερώας βρέθηκε ίδια στο δεξιό και το αριστερό ημιμόριο (0.46cm και 0.47cm αντίστοιχα). Η εντόπιση των ΜΥΤ, κατά φθίνουσα συχνότητα, ήταν μεταξύ εγγύς και άπω επιφάνειας του τρίτου γομφίου (75.7%), μεταξύ εγγύς και άπω επιφάνειας του δεύτερου γομφίου (16.8%) και άπω του τρίτου γομφίου(7.5%). Η αριθμητική διακύμανση των ΕΥΤ ήταν: 1(53.45%), 2(31%), 3(10.6%), 4(2.8%), 5(2.1%), η συνηθέστερη εντόπισή τους (71.9%) στη συμβολή του υπερωίου οστού και ΕΠΠτΑΣφΟ και η πλέον σπάνια (12.2%) στο ΕΠΠτΑΣφΟ. 67