Page 252 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  ίδιο σύνθετο στοματικό φάρμακο αλληλεπιδρούν αυξάνοντας την αποτελεσματικότητα του φαρμάκου 1125 . Τόσο η σμύρνα όσο και κρόκος είναι από τα πλέον συνηθισμένα συστατικά σε φαρμακευτικές συνταγές για παθήσεις του στόματος. Αυτό το θεωρητικό μοντέλο επιλογής των επιμέρους συστατικών για την παρασκευή φαρμάκων για παθήσεις του στόματος πρέπει να ήταν κοινός τόπος, τουλάχιστον για τους ιατρούς που παραθέτει. Έτσι χάρη στον Γαληνό έχουμε πλέον μια καλή εικόνα της οδοντιατρικής στον αρχαίο κόσμο. Πολλοί από τους ιατρούς και η συνεισφορά τους στην οδοντιατρική τέχνη θα ήταν άγνωστα και, κατά συνέπεια, χωρίς την συνεισφορά του Γαληνού οι γνώσεις για την άσκηση της οδοντιατρικής πράξης δεν θα ήταν απλώς περιορισμένη, αλλά ουσιαστικά ανύπαρκτη. Ο Γαληνός ταυτόχρονα με τη συνεισφορά του σε όλα τα επιμέρους πεδία της Οδοντιατρικής μπορεί να θεωρηθεί ότι συμβολίζει την ακμή της. Αποτελεί τη δεσπόζουσα μορφή και ουσιαστικά διαμορφώνει τη δυτική οδοντιατρική παράδοση. Η επιρροή επιβεβαιώνεται σε όλο το διάστημα της ύστερης αρχαιότητας ακόμα και όταν η βυζαντινή αυτοκρατορία ψυχορραγεί. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Νεόφυτου Προδρομηνού 1126 ο οποίος τον 14 αι μ.Χ. χρησιμοποιώντας το Corpus Galenicum συντάσσει μια πραγματεία για ο τις παθήσεις των δοντιών και της στοματικής κοιλότητας. Η ίδια πραγματεία μεταγράφεται τον 16 αι. μ.Χ. από τον Claude Naulot du Val d'Avallon (ελ. ο Κλαύδιος ὁ Ναυλωτὴς κοιλαδεὺς Ἀναλλλωναῖος) 1127 γεγονός το οποίο φανερώνει την αξία και κυρίως την αντοχή της γαληνικής οδοντιατρικής διδασκαλίας στο τελευταίο τέταρτο του 16 αιώνα. Την ίδια εποχή ακόμα και ο Ανδρέας Βεσάλιος ου παρά την αναθεώρηση της γαληνικής ανατομίας στο μνημειώδες ανατομικό έργο De humani corporis fabrica libri septem παραμένει προσκολλημένος στις αντιλήψεις του Γαληνού για την ανατομία και φυσιολογία των δοντιών 1128 . Αναντίρρητα ο Γαληνός αποτέλεσε την απόλυτη οδοντιατρική αυθεντία και καθόρισε την οδοντιατρική πράξη ακόμα και όταν ο Γαληνισμός ως ιατρικό ρεύμα είχε δεχθεί ισχυρά πλήγματα. 1125 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (900, 2 – 902, 03 XIΙ. Kühn). 1126 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 2286 Κώδικας Παρισίων. 1127 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 1481 Κώδικας Αθηνών. 1128 Hast & Garrison 1995:134-138. 238