Page 62 - 2013final

προβλημάτων. Τα δόντια #47, #46 και #36 είχαν εξαχθεί στο παρελθόν. Τα #48 και #37 παρουσίαζαν εκτεταμένες τερηδονικές βλάβες . Τα #45, #44, #43, #42, #41, #31, #32, #33, #34 και #35 είχαν πολύ έντονες αποτριβές κοπτικά και μασητικά. Μεταξύ των άλλων , η ασθενής ανέφερε αλλεργία σε όλα τα μέταλλα εκτός από το χρυσό και τον άργυρο και για το λόγο αυτό ζητούσε να κατασκευασθούν προσθετικές αποκαταστάσεις που να μην εμπεριέχουν μέταλλα. Το σχέδιο θεραπείας περιλάμβανε την κατασκευή ολοκεραμικών αποκαταστάσεων με την επίκαιρη τεχνολογία των στεφανών από οξείδιο της Ζιρκονίας. Συγκεκριμένα αποφασίσθηκε να διενεργηθεί ενδοδοντική θεραπεία στο #48 και να τοποθετηθεί άξονας υαλονημάτων προκειμένου να κατασκευασθεί ψευδομύλη από πολυμερές υλικό και να κατασκευασθεί μία γέφυρα τριών τεμαχίων με στηρίγματα τα #35 και #37 και γεφύρωμα το #36, μία γέφυρα πέντε τεμαχίων με στηρίγματα τα #48, #45 και #44 και γεφυρώματα τα #46 και #47 και επτά μονήρεις στεφάνες για τα #43, #42, #41, #31, #32, #33 και #34. Για το περιστατικό συνεργάστηκαν τα γνωστικά αντικείμενα της Προσθετικής, της Οδοντικής Χειρουργικής και της Ενδοδοντίας. Το περιστατικό παρουσίαζε ενδιαφέρον αλλά και δυσκολία, όχι μόνο επειδή επρόκειτο να αποκατασταθεί όλη η κάτω γνάθος, αλλά επειδή τα ολοκεραμικά συστήματα δεν χρησιμοποιούνται τόσο πολύ στην καθημερινή κλινική πράξη και επειδή η χρήση τους είναι ακόμα πιο περιορισμένη όταν πρόκειται για εκτεταμένες γέφυρες. Στην παρουσίαση θα δειχθούν αναλυτικά όλα τα κλινικά στάδια που μεσολάβησαν, οι μεταβατικές αποκαταστάσεις, καθώς και το τελικό αποτέλεσμα. 63. ΣΥΝΗΘΕΙΣ ΠΑΘΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑ Πολύχρονος Π. Σκοπός και κλινική σημαντικότητα: Η γλώσσα ως ανατομική περιοχή της στοματικής κοιλότητας μπορεί να αποτελεί πεδίο εκδήλωσης μίας πληθώρας νοσημάτων τοπικής ή συστηματικής αιτιολογίας και ποικίλης νοσηρότητας. Καθώς η ικανότητα αναγνώρισης και αντιμετώπισης των συνήθων παθήσεων του στοματικού βλεννογόνου και ιδιαίτερα της γλώσσας αποτελεί απαραίτητη γνώση για το σύγχρονο οδοντίατρο, σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση της αιτιολογίας και της αντιμετώπισης των συχνότερων παθήσεων της γλώσσας με βάση τα δεδομένα της σύγχρονης διεθνούς βιβλιογραφίας. Συζήτηση βιβλιογραφίας: Σύμφωνα με σχετική μελέτη στις ΗΠΑ οι παθήσεις της γλώσσας αποτελούν το 15,5% του συνόλου των νοσημάτων του στοματικού βλεννογόνου. Η γλώσσα μπορεί να αποτελεί είτε την αποκλειστική εντόπιση ή τη θέση προτίμησης διαφόρων νοσολογικών οντοτήτων ποικίλης αιτιολογίας και σοβαρότητας. Μεταξύ αυτών συγκαταλέγονται βλάβες δυσπλαστικής αρχής (π.χ. αγκυλογλωσσία), ανατομικές παραλλαγές (π.χ. οσχεοειδής γλώσσα), φλεγμονώδους φύσεως μεταβολές του χρώματος και της υφής (π.χ γεωγραφική γλώσσα), καθώς και παθήσεις τοπικής αιτιολογίας όπως λοιμώξεις (π.χ. καντιντίαση), ή συστηματικής αιτιολογίας, όπως δερματοβλεννογόνια νοσήματα (π.χ. πέμφιγα), νόσοι μεταβολισμού (αμυλοείδωση), αλλά και προκαρκινικές βλάβες (λευκοπλακία, ερυθροπλακία), καλοήθη (π.χ. κοκκιοκυτταρικός όγκος) και κακοήθη νεοπλάσματα (ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα). Η θεραπευτική αντιμετώπιση των παραπάνω παθήσεων ποικίλει και μπορεί να κυμαίνεται από την απλή ενημέρωση έως και τη λήψη διαγνωστικής βιοψίας για ιστοπαθολογική εξέταση, την ολική χειρουργική εξαίρεση μίας βλάβης ή την παραπομπή για κατάλληλη εργαστηριακή διερεύνηση του ασθενούς. Συμπεράσματα: Η αναγνώριση των παθολογικών μεταβολών της γλώσσας από τον οδοντίατρο σε συνδυασμό με την αξιολόγηση του ιστορικού και του κατευθυνόμενου εργαστηριακού έλεγχου μπορεί να οδηγήσουν στην ορθή διάγνωση και αντιμετώπιση των διαφόρων παθήσεων. 64. ΜΕΤΕΠΕΜΒΑΤΙΚΟΣ ΠΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΑ Μακρυγιάννη Μ., Ρέτσας Α. 61