Page 51 - 2013final

Συμπεράσματα: Από την υπάρχουσα βιβλιογραφία συμπεραίνεται ότι οι παιδιατρικοί ασθενείς μπορούν να επωφεληθούν εντυπωσιακά από μια επιεμφυτευματική αποκατάσταση, ήδη από την περίοδο της πρώτης ηλικίας, στοχεύοντας αφενός στη βελτίωση του λόγου και της μάσησης και αφετέρου στη μείωση των πιθανών ψυχοκοινωνικών επιπτώσεων στον ασθενή. 38. ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΡΟΠΟΙ ΑΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗΣ ΔΟΝΤΙΩΝ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΚΕΣ ΒΛΑΒΕΣ Γεωργίου ΑΧ. Σκοπός και κλινική σημαντικότητα: Κύριος στόχος στην αντιμετώπιση τραυματικής οδοντικής μετατόπισης είναι η προστασία και η διατήρηση του περιρριζίου, στην οποία συμβάλλει η άμεση ακινητοποίηση των τραυματισμένων δοντιών. Είναι να παρουσιάσει τις επικρατούσες απόψεις και τεχνικές όσον αφορά την ακινητοποίηση, όπως προκύπτουν από τεκμηριωμένες κλινικές μελέτες και εργαστηριακές έρευνες. Συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφιας: Οι παράγοντες που πρέπει να λαμβάνονται υπόψη κατά την αντιμετώπιση του τραύματος είναι το είδος του τραύματος (κάταγμα μύλης, ρίζας ή και φατνίου, μετακίνηση, εκγόμφωση), το είδος της ακινητοποίησης (ενδοτική ή ανένδοτη) και η διάρκεια διατήρησης αυτής. Συμπεράσματα: Από συστηματική μελέτη της βιβλιογραφίας προκύπτει ότι η ακινητοποίηση επιλογής στο πλείστο των περιπτώσεων είναι η ενδοτική και η εφαρμογή της είναι εφικτή, απλή και σύντομη με τη χρήση είτε καθημερινών μέσων (σύρμα και σύνθετη ρητίνη) ή εξειδικευμένων έτοιμων κατασκευών (Titanium Trauma Splint). 39. ΕΝΕΡΓΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΤΕΡΗΔΟΝΑΣ, ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ ΚΑΙ ΚΛΙΝΙΚΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ Καμπανάς Ν.Σ., Σιταράς Σ., Σφακιωτάκης Κ. Εισαγωγή: Για δεκαετίες, η τερηδόνα αναγνωριζόταν κλινικά από τον σχηματισμό κοιλότητας στην οδοντική επιφάνεια .Ο σχηματισμός, ωστόσο, κοιλότητας είναι από τις τελευταίες κλινικές τερηδονικές εκδηλώσεις. Από θεραπευτική, συνεπώς, σκοπιά είναι αναγκαία η διάγνωση της τερηδονικής βλάβης στα αρχικά στάδια, ώστε να εφαρμοστούν μέτρα που σταματούν την εξέλιξη της. Σημαντικό ρόλο στη λήψη απόφασης, στο σχέδιο και τον τρόπο αντιμετώπισης της τερηδόνας παίζει η εκτίμηση της ενεργότητας της βλάβης. Οι τερηδονικές βλάβες διαχωρίζονται κλινικά με κριτήρια τη θέση εμφάνισης, το βάθος της έκτασης τους, την ενεργότητα και το ιστορικό προσβολής στην επιφάνεια που εμφανίζονται. Με βάση την περιοχή εμφάνισης διακρίνεται σε τερηδόνα μύλης, τερηδόνα ρίζας και τερηδόνα που αναπτύσσεται στα όρια ή στα τοιχώματα αποκαταστάσεων. Με βάση τη δραστηριότητα εξέλιξής της, μία τερηδονική βλάβη χαρακτηρίζεται ως ενεργή, δηλαδή παρουσιάζει κάποιο ρυθμό εξέλιξης, καταστρέφοντας περαιτέρω τους οδοντικούς ιστούς και ως μη ενεργή ή ανενεργή ή αναχαιτισμένη όταν η υπάρχουσα τερηδόνα δεν εξελίσσεται με την πάροδο του χρόνου εν τω βάθει ή και στους παρακείμενους οδοντικούς ιστούς. Σκοπός αυτής της εργασίας είναι να παρουσιαστούν τα κλινικά χαρακτηριστικά των ενεργών και αναχαιτισμένων τερηδονικών βλαβών. 40. ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΕΓΚΛΕΙΣΤΩΝ ΚΥΝΟΔΟΝΤΩΝ: ΑΝΟΙΧΤΗ Η ΚΛΕΙΣΤΗ ΤΕΧΝΙΚΗ; Πιλίλη Ε., Μωραίτη Μ. Η χειρουργική αποκάλυψη των εγκλείστων κυνοδόντων είναι προϋπόθεση για την ορθοδοντική διευθέτησή τους στο οδοντικό τόξο. Η παρούσα βιβλιογραφική ανασκόπηση πραγματεύεται τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των δύο τεχνικών χειρουργικής αποκάλυψης, ανοικτής και κλειστής. 50