Page 38 - 2013final

υπάρχοντος συγκλεισιακού σχήματος ή όταν επιχειρούμε ανάρτηση των εκμαγείων στον αρθρωτήρα για διαγνωστική λειτουργική ανάλυση της σύγκλεισης. 12. ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ, ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΣΗΣ ΟΛΙΚΩΝ ΟΔΟΝΤΟΣΤΟΙΧΙΩΝ: ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ Μακρυγιαννάκη Ε., Λιοπετρίτη Π., Λαντζουράκη Α. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να παρουσιαστεί το πρόγραμμα φροντίδας και συντήρησης των ολικών οδοντοστοιχιών. Η στοματική υγεία του νωδού ασθενούς αποτελεί ένα σημαντικό παράγοντα που σχετίζεται με την ποιότητα ζωής, τη διατροφή, τις κοινωνικές αλληλεπιδράσεις και τη γενική υγεία. Ένας από τους τρόπους αποκατάστασης της είναι οι ολικές οδοντοστοιχίες. Οι ασθενείς με οδοντοστοιχίες πρέπει να ακολουθούν τα παρακάτω :Οι οδοντοστοιχίες πρέπει να καθαρίζονται καθημερινά, για να απομακρύνεται το βακτηριακό βιοϋμένιο, ελαχιστοποιώντας την επίπτωση της στοματίτιδας και να αφαιρούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας . Οι μέθοδοι καθαρισμού περιλαμβάνουν καθαριστικές πάστες, αναβράζουσες ταμπλέτες, καθαρισμό με σαπούνι και εμβύθιση σε υποχλωριώδες νάτριο, υπερήχους, μικροκύματα. Οι συγκρατητικές ουσίες οδοντοστοιχιών προτείνεται να χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες ποσότητες προσφέροντας συγκράτηση και βελτιώνοντας την ποιότητα ζωής του ασθενούς, αλλά πρέπει να απομακρύνονται καθημερινά. Τέλος, οι ασθενείς πρέπει να έχουν ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα παρακολούθησης, τουλάχιστον μια φορά το χρόνο, για να αξιολογείται η στοματική υγεία και η λειτουργικότητα της οδοντοστοιχίας και αν χρειάζεται να γίνεται αναπροσαρμογή της βάσης, που θα ακολουθείται από προσεκτική ρύθμιση της σύγκλεισης. Συμπερασματικά, για τη διατήρηση της στοματικής υγείας κρίνεται απαραίτητος ο καθημερινός καθαρισμός της οδοντοστοιχίας, καθώς και η ετήσια επίσκεψη στον οδοντίατρο για έλεγχο. 13. ΑΚΑΝΘΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ ΣΤΗ ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΚΟΙΛΟΤΗΤΑ: ΚΛΙΝΙΚΟΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ Ζαππή Α., Σούλιου Χ. Εισαγωγή: Το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα που αποτελεί το συχνότερο κακόηθες νεόπλασμα του στόματος, εξακολουθεί να χαρακτηρίζεται από δυσμενή πρόγνωση με χαμηλά ποσοστά πενταετούς επιβίωσης, επειδή κατά κανόνα διαγιγνώσκεται σε προχωρημένα στάδια. Η ευαισθητοποίηση για την αναζήτησή του από το κλινικό οδοντίατρο αποτελεί την κύρια προϋπόθεση για την πρώιμη διάγνωση. Σκοπός: Η εκτίμηση της συχνότητας λανθασμένης διαφοροδιάγνωσης του ακανθοκυτταρικού καρκινώματος του στόματος. Υλικά και μέθοδος: Η παρούσα εργασία αποτελεί αναδρομική μελέτη που βασίστηκε στα δεδομένα του αρχείου του Εργαστηρίου Στοματολογίας του ΕΚΠΑ, κατά τη χρονική περίοδο 1992-2001. Από τα παραπεμπτικά ιστολογικής εξέτασης επιλέχθηκαν όλα όσα στη διαφορική διάγνωση περιλαμβανόταν το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (ομάδα 1) και από τις ιστολογικές εκθέσεις όλες όσες είχαν ως τελική διάγνωση το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα (ομάδα 2). Όλες οι βλάβες είχαν ενδοστοματική εντόπιση. Τα περιστατικά της ομάδας 1 χωρίστηκαν σε αυτά με (α 1 ) «σωστή πιθανή διάγνωση», καθώς αυτή επιβεβαιώθηκε ιστολογικά (β 1 ) «λάθος πιθανή διάγνωση», καθώς αυτή δεν επιβεβαιώθηκε ιστολογικά. Τα περιστατικά της ομάδας 2 χωρίστηκαν ανάλογα με το αν είχε συμπεριληφθεί το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα στη διαφορική διάγνωση (α 2 ) ή όχι (β 2 ). Αποτελέσματα: Το σύνολο των περιστατικών της ομάδας 1 ήταν 231, εκ των οποίων τα 137 (59,3%) είχαν σωστή πιθανή διάγνωση (α 1 ) και τα 94 (40,7%) λάθος πιθανή διάγνωση (β 1 ). Το σύνολο των περιστατικών της ομάδας 2 ήταν 155, εκ των οποίων τα 137 (88,4%) είχαν σωστή πιθανή διάγνωση (α 2 ) και τα 18 (11,6%) λάθος πιθανή διάγνωση (β 2 ). 14. ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΤΙΔΑ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΟΛΙΚΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ: ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ Δημόπουλος Ι., Ηλιόπουλος Γ., Κληρονόμος Θ. 37