Page 40 - 2013final

Κωνσταντινίδης Μ., Λουκά Ε., Μαραγκουδάκη Α. Σκοπός και κλινική σημαντικότητα: Η παρουσίαση των παραγόντων που επηρεάζουν την κλινική επιτυχία των ολικών οδοντοστοιχιών. Συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας: Τελευταία έχει παρατηρηθεί σημαντική μείωση της νωδότητας κυρίως λόγω ανάπτυξης της προληπτικής οδοντιατρικής και της τάσης για συντηρητικότερες θεραπείες. Παρ’ όλα αυτά, εξαιτίας της γήρανσης του πληθυσμού και των κοινωνικοοικονομικών εξελίξεων, το πρόβλημα της νωδότητας θα συνεχίσει να απασχολεί τον τομέα της προσθετικής. Η χρήση εμφυτευμάτων, παρά την ικανοποίηση που προσφέρει στους ασθενείς, θα περιοριστεί λόγω της πολυπλοκότητας της τεχνικής και του υψηλού κόστους. Επομένως, οι ολικές οδοντοστοιχίες θα αποτελούν τη λύση εκλογής και μάλιστα θα πρέπει να κατασκευάζονται με απλούστερες τεχνικές και συνεπώς χαμηλότερο κόστος. Η απλούστευση της τεχνικής μπορεί να επιτευχθεί με την κατάρριψη ορισμένων «δογμάτων» για την κατασκευή των οδοντοστοιχιών που κυριαρχούν στη βιβλιογραφία, χωρίς όμως να είναι απόλυτα επιστημονικά τεκμηριωμένα. Αρχικά, πολύπλοκες τεχνικές καταγραφών, όπως η χρήση προσωπικού τόξου, καθώς και αποτύπωση σε δύο στάδια με ακριβά υλικά δε φαίνεται να προσφέρουν καλύτερα κλινικά αποτελέσματα σε σύγκριση με την απλή ανάρτηση σε ρυθμισμένο ημιπροσαρμοζόμενο αρθρωτήρα και την αποτύπωση ενός σταδίου με δισκάριο εμπορίου και αλγινικό. Επιπλέον, η ισόρροπη σύγκλειση που αποτελεί το σχήμα εκλογής αφενός χάνεται σε σύντομο χρονικό διάστημα από την παράδοση, αφετέρου δεν υφίσταται κατά τη διάρκεια της μάσησης. Αντίθετα, η κυνοδοντική προστασία προτιμάται αισθητικά και λειτουργικά από τους ασθενείς και γναθολόγοι υποστηρίζουν ότι μπορεί να λειτουργήσει ικανοποιητικά. Συμπεράσματα: Η ικανοποίηση του ασθενούς έχει ελάχιστη σχέση με την άρτια τεχνική κατασκευής των ολικών οδοντοστοιχιών. Αντίθετα, παράγοντες όπως η ψυχολογία του ασθενούς και η σχέση του με τον οδοντίατρο διαδραματίζουν σημαντικότερο ρόλο. 17. ΙΔΙΑΙΤΕΡΟΤΗΤΕΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΤΩΝ ΔΟΝΤΙΩΝ-ΣΤΗΡΙΓΜΑΤΩΝ ΜΕ ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ Λινάρδου Μ., Λουκά Μ., Μαγείρου Α., Μασσαλή Κ. Σκοπός και κλινική σημαντικότητα: Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση των κλινικών ιδιαιτεροτήτων που αντιμετωπίζει ο οδοντίατρος κατά τη φάση των παρασκευών για τη κατασκευή των ακίνητων προσθετικών αποκαταστάσεων σε δόντια με μειωμένη περιοδοντική στήριξη, αλλά με θεραπευμένο υγιές περιοδόντιο. Συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας: Η κατασκευή ακίνητων προσθετικών εργασιών συχνά αποτελεί μέσο αποκατάστασης του φραγμού χρησιμοποιώντας δόντια-στηρίγματα με μικρή περιοδοντική στήριξη. Ωστόσο, τόσο η περιοδοντική νόσος όσο και η θεραπεία αυτής επιφέρουν αλλαγές στα δόντια και στους περιοδοντικούς ιστούς. Οι μεταβολές που παρατηρούνται αφορούν κυρίως στην ακεραιότητα της κλινικής μύλης και στο αυξημένο ύψος αυτής, στις ιστολογικές ιδιαιτερότητες της νέας ουλοδοντικής σχισμής, στο σχήμα, τη θέση και τη σχέση των ριζών, στην προσβολή του διχασμού των ριζών και στην ένταση αυτής, στην αισθητική και στη φώνηση. Έτσι, η εφαρμογή του σχεδίου θεραπείας και ιδιαίτερα η φάση της παρασκευής των δοντιών – στηριγμάτων οφείλει να προσαρμόζεται στα νέα αυτά δεδομένα. Ο συνυπολογισμός αυτών των παραγόντων ουσιαστικά καθορίζει το είδος των παρασκευών, το σημείο οριοθέτησης των προσθετικών αποκαταστάσεων, τη μορφολογία του αυχενικού περιγράμματος και τη μορφολογία της μεσοδόντιας περιοχής. Τα παραπάνω πρέπει να εξασφαλίζουν τη δημιουργία τέτοιου προσθετικού αποτελέσματος ώστε να μην κατακρατείται οδοντική μικροβιακή πλάκα, να βελτιστοποιείται η μασητική λειτουργία και να καταμερίζονται ορθολογικότερα οι μασητικές δυνάμεις. Συμπέρασμα: Κατανοούμε, λοιπόν, πως οι ιδιαιτερότητες που εμφανίζουν τα περιοδοντικά θεραπευμένα δόντια διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην κατάρτιση του σχεδίου θεραπείας και καταδεικνύουν τη σημασία της εξατομίκευσης και της προσαρμογής του σχεδίου θεραπείας στα καινούργια δεδομένα που προκύπτουν, έτσι ώστε να εξασφαλίζεται μια λειτουργικά, αισθητικά και βιολογικά αποδεκτή ακίνητη προσθετική αποκατάσταση. 39