Page 54 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  καλαμοειδούς φυτού το οποίο φύεται στη Συρία και διαθέτει, κατά τον Διοσκουρίδη, αναλγητικές ιδιότητες στον οδοντικό πόνο όταν επαλειφθεί στο δόντι και ενσταλαχτεί εντός της τερηδονισμένης κοιλότητας 175 . Κατά τον Γαληνό, πρόκειται για ένα αρκετά θερμό απλό φάρμακο 176 , τοποθετείται στην αρχή της τρίτης τάξης ή την πλήρωση της δεύτερης τάξης των θερμών σύμφωνα με τη γαληνική βαθμονόμηση των απλών φαρμάκων, γεγονός το οποίο το καθιστά χρήσιμο στις οδοντικές παθήσεις. Όμοια, το πιπέρι διαθέτει θερμαντικές ιδιότητες και αποτελεί ένα ιδιαίτερα συνηθισμένο συστατικό σε πληθώρα σύνθετων φαρμάκων, αναφερόμενο από όλους τους φαρμακολόγους της αρχαιότητας. Στο ίδιο πνεύμα όλα τα είδη κεριού, κατά τον Διοσκουρίδη, έχουν δραστικότητα θερμαντική, μαλακτική και μπορούν κάπως να επουλώνουν τις πληγές 177 . Κατά συνέπεια η θερμαντική ικανότητα του κεριού ταιριάζει ως μέσο για την αντιμετώπιση οδοντικών παθήσεων. Η άγρια σταφίδα, κατά τον Γαληνό, είναι υπερβολικά θερμή (θερμὴ σφοδρῶς) ως προς τη φαρμακευτική δραστικότητά της σε βαθμό να διαλύει τη σάρκα 178 . Ο Διοσκουρίδης επιβεβαιώνει τις θερμαντικές ιδιότητές της και επιπρόσθετα θεωρεί ότι μπορεί να ωφελήσει (όχι να παύσει) τον πονόδοντο, όταν βραστεί με ξύδι και το αφέψημα χρησιμοποιηθεί για στοματοπλύσεις 179 . Ο Κνίδιος κόκκος, σύμφωνα με τον Διοσκουρίδη, είναι ο καρπός της δάφνης της ελαιώδους και αναφέρεται είτε ως χαμελαία 180 ή θυμελαία 181 . Για τον Διοσκουρίδη ο Κνίδιος κόκκος δεν φαίνεται να διαθέτει θερμαντικές ιδιότητες, ωστόσο είναι καθαρτικό και μπορεί να απομακρύνει με κενώσεις τη χολή και το φλέγμα. Περισσότερο αποκαλυπτικός είναι ο Γαληνός, ο οποίος θεωρεί ότι ο Κνίδιος κόκκος αποτελεί ένα καθαρτικό φάρμακο με θερμαντικές ιδιότητες, αλλά και ικανότητα να έλκει το φλέγμα 182 . Επομένως, τόσο για τον Διοσκουρίδη όσο πολύ περισσότερο για τον Γαληνό, οι φαρμακευτικές ιδιότητες του Κνιδίου κόκκου μπορούν να αντιμετωπίσουν το οδοντικό άλγος. Είναι φανερό ότι η δράση του βρίσκεται σε αρμονία με την ιπποκρατική διδασκαλία, σύμφωνα με την οποία τα δόντια διαβρώνονται και καταστρέφονται από το φλέγμα το οποίο εισέρχεται στο εσωτερικό του δοντιού από 175 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙΙΙ. 99,8 – 100,17 Wellmann). 176 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 153, 3 – 7 Kühn). 177 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙΙ. 168, 12 – 15 Wellmann). 178 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙ. 683,4– 8 Kühn). 179 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙV. 297, 12 – 298,2 Wellmann). 180 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙV. 320, 1 – 10 Wellmann). 181 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙV. 320, 11 – 322,4 Wellmann). 182 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙ. 610,9– 611,12 Kühn). 40