Page 39 - dimkoutroumpas

 Ιπποκρατική Οδοντιατρική  καὶ ἢν διεστραμμένοι ἔωσιν οἱ ὀδόντες οἱ κατὰ τὸ τρῶμα καὶ κεκινημένοι, ὁκόταν τὸ ὀστέον κατορθωθῇ, ζεῦξαι τοὺς ὀδόντας χρὴ πρὸς ἀλλήλους, μὴ μόνον τοὺς δύο, ἀλλὰ καὶ πλέονας, μάλιστα μὲν χρυσίῳ, ἔστ' ἂν κρατυνθῇ τὸ ὀστέον, εἰ δὲ μὴ, λίνῳ· 118 [Αν τα δόντια από την πλευρά του τραύματος έχουν αποκλίνει και μετατοπισθεί, πρέπει να τα δένετε μεταξύ τους, όχι μόνο δύο, αλλά και περισσότερα, μέχρις ότου να επουλωθεί το οστό, μεταχειριζόμενοι, κατά προτίμηση, χρυσή ή λινή κλωστή.] ῞Οταν δὲ κατορθώσῃς, τοὺς ὀδόντας χρὴ ζευγνῦναι, ὡς πρόσθεν εἴρηται· μέγα γὰρ ἂν ξυλλαμβάνοι ἐς τὴν ἀτρεμίην, προσέτι καὶ ἤν τις ὀρθῶς ζεύξῃ, ὥσπερ χρὴ, τὰς ἀρχὰς ῥάψας. 119 [Μετά την ανάταξη, πρέπει να δέσετε τα δόντια, όπως εξηγήσαμε προηγουμένως· διότι με αυτόν τον τρόπο επιτυγχάνεται η καλύτερη ακινητοποίηση των δοντιών, όταν βέβαια ξέρει κανείς να τα δέσει σωστά δένοντας όπως πρέπει τις άκρες των κλωστών.] Όπως είναι προφανές από τα ανωτέρω, τα δόντια αποτελούν ένα σημαντικό θέμα της ιπποκρατικής διδασκαλίας. Ενδεχομένως να προβληματίζει τον σύγχρονο αναγνώστη η απουσία μιας ξεχωριστά συγκροτημένης πραγματείας αφιερωμένης αποκλειστικά στα δόντια. Ωστόσο δεν θα πρέπει να αγνοούμε ότι τα δόντια στην αρχαία ελληνική ιατρική σκέψη λογίζονταν ως μια ιδιαίτερη κατηγορία οστών για την οποία αντλούμε πληροφορίες από μεγάλο αριθμό χωρίων της Ιπποκρατικής Συλλογής . Ίσως να παραξενευθούμε παραλληλίζοντας το έντονο ενδιαφέρον που δίδεται σήμερα στη στοματική υγεία με την απουσία αναφορών στα ιπποκρατικά κείμενα. Δυστυχώς τέτοιες αναφορές θα αναμένονταν να εντοπισθούν σε κάποιο έργο με φαρμακολογικό περιεχόμενο. Δεν έχει όμως διασωθεί κανένα από τα ιπποκρατικά φαρμακολογικά έργα, όπου σίγουρα πολλά από τα ερωτήματα σχετικά με τα δόντια, τις παθήσεις τους αλλά και τις ακολουθούμενες θεραπευτικές αγωγές θα έβρισκαν οριστική απάντηση. Παρά ταύτα, η συμβολή της ιπποκρατικής ιατρικής δεν είναι αμελητέα στη συγκρότηση της δυτικής οδοντιατρικής παράδοσης ούτε υπολείπεται σε πρωτοτυπία. Απεναντίας είναι η απαρχή μιας φυσιοκρατικής προσέγγισης όπου ο μύθος, οι προλήψεις και οι δεισιδαιμονίες εγκαταλείπονται. Δεν υπάρχει πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα από την αιτία που αποδίδεται στη διάβρωση των δοντιών. Πρόκειται για μια καθαρά ρασιοναλιστική εξήγηση: το φλέγμα εισέρχεται στο δόντι από τις ρίζες και το διαβρώνει. Έχοντας 118 Ἱπποκράτους, Περὶ ἄρθρων (ΙV. 146,16-19 Littré). 119 Ἱπποκράτους, Περὶ ἄρθρων (ΙV. 148,10-13 Littré). 25