Page 22 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  Οδοντοφυΐα Η ανατολή των δοντιών αποτελεί ένα από τα πλέον συναρπαστικά κεφάλαια της αρχαίας ελληνικής οδοντιατρικής. Η οδοντοφυΐα σχετίζεται άμεσα με τα στάδια ανάπτυξης του ατόμου και σηματοδοτεί τη μετάβαση από τη μια ηλικιακή κατηγορία στην επόμενη. Στην αρχαία ελληνική σκέψη και ειδικά στα ιπποκρατικά κείμενα η ανθρώπινη ζωή διακρίνεται σε 7 διαφορετικά στάδια ανάπτυξης . Έτσι στο Περὶ Σαρκῶν γίνεται ρητή αναφορά στη διαίρεση της ζωής 28 του ανθρώπου σε επτά στάδια: ὁ δὲ αἰών ἐστι τοῦ ἀνθρώπου ἑπταήμερος . Ενώ ο 29 συγγραφέας του Περὶ ἑπταμήνου παρουσιάζει αυτά τα στάδια της εξέλιξης του ατόμου: παιδίον, παῖς, μειράκιον, νεηνίσκος, ἀνὴρ, πρεσβύτης, γέρων . 30 Τα δόντια σχηματίζονται στο έμβρυο τελευταία μετά τα οστά και τα νύχια κατά τον έβδομο μήνα της κύησης . Ο συγκεκριμένος μήνας της εγκυμοσύνης 31 είναι ο πλέον κρίσιμος, καθώς αποτελεί το μήνα στον οποίο αρχίζει η τελική φάση της διαμόρφωσης του εμβρύου . Εξάλλου δεν είναι τυχαία η διαπίστωση ότι τα 32 παιδιά, τα οποία γεννιούνται τον έβδομο μήνα και πριν, πεθαίνουν εφόσον δεν έχουν ακόμη ολοκληρωθεί ως οργανισμοί . 33 Έτσι, λοιπόν τα πρώτα δόντια φυτρώνουν από την τροφή που λαμβάνει το έμβρυο κατά τη διάρκεια της κύησης, όταν βρίσκεται μέσα στη μήτρα, και στη συνέχεια από το γάλα που θηλάζει, όταν γεννηθεί. Τα νεογιλά δόντια πέφτουν όταν περάσουν επτά χρόνια. Σε ορισμένες περιπτώσεις η πτώση πραγματοποιείται νωρίτερα συνεπεία νοσηρής διατροφής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, με τη συμπλήρωση των επτά ετών εμφανίζεται η μόνιμη οδοντοφυΐα. Πρόκειται δηλαδή για δόντια τα οποία γερνούν μαζί με τον άνθρωπο που τα φέρει εκτός κι αν καταστραφούν από κάποια ασθένεια. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να τονισθεί ότι τα δόντια προέρχονται από τα οστά της κεφαλής γι’ αυτό και συγκαταλέγονται στα οστά . 34 Σύμφωνα με τον ιπποκρατικό συγγραφέα του Περὶ Σαρκῶν ο λόγος για τον οποίο τα δόντια σχηματίζονται αργότερα από τα υπόλοιπα οστά του ανθρώπινου σώματος είναι το γεγονός ότι τα οστά των γνάθων είναι τα μόνα από όλα τα οστά, τα οποία διαθέτουν αγγεία και μάλιστα κοίλα. Τα αγγεία κάθε γνάθου εμφανίζουν την ιδιαιτερότητα να είναι επιφορτισμένα με την παροχή της απαραίτητης τροφής για 28 Mansfeld 1971: 156-204. 29 Ἱπποκράτους, Περὶ Σαρκῶν (VIII. 608,22 Littré). 30 Ἱπποκράτους, Περὶ ἑβδομάδων (VΙΙΙ. 636,10-11 Littré). 31 Ἱπποκράτους, Περὶ Σαρκῶν (VIII. 598,18 Littré). 32 Ἱπποκράτους, Περὶ ἑπταμήνου (VΙΙ. 448,7-11 Littré). 33 Ἱπποκράτους, Περὶ ἑπταμήνου (VΙΙ. 436,15-438,1 Littré). 34 Ἱπποκράτους, Περὶ Σαρκῶν (VIII. 598, 7-17 Littré). 8