Page 26 - dimkoutroumpas
P. 26
Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο Τὰ μετὰ βηχὸς ὀδοντοφυεῦντα χρονίζει· ἐν δὲ τῇ διακεντήσει, ἰσχναίνεται 50 μᾶλλον . [Όσα παιδιά βήχουν στη διάρκεια της οδοντοφυΐας καθυστερούν (να βγάλουν τα δόντια τους)· και με την ανατολή τους αδυνατίζουν περισσότερο.] ῾Οκόσα ἐν τῷ ὀδοντοφυέειν χειμῶνας ἔχει, ταῦτα καὶ προσεχόντως ἠγμένα ῥᾷον 51 φέρει ὀδοντοφυίαν . [Όσα παιδιά έχουν σοβαρά προβλήματα με την οδοντοφυΐα τους, με την κατάλληλη φροντίδα την αντιμετωπίζουν ευκολότερα.] Τέλος στο τρίτο τμήμα των Ἀφορισμών το οποίο πραγματεύεται την επίδραση του κλίματος σε διάφορα νοσήματα υπάρχει αναφορά στην οδοντοφυΐα με γενικές αναφορές στα συμπτώματα που παρατηρούνται χωρίς ωστόσο να σχετίζονται κλιματολογικοί παράγοντες. Πρὸς δὲ τὸ ὀδοντοφυέειν προσάγουσιν, οὔλων ὀδαξησμοὶ, πυρετοὶ, σπασμοὶ, διάῤῥοιαι, καὶ μάλιστα ὅταν ἀνάγωσι τοὺς κυνόδοντας, καὶ τοῖσι παχυτάτοισι τῶν παίδων, καὶ τοῖσι σκληρὰς τὰς κοιλίας ἔχουσιν . 52 [Όταν πλησιάζει η εποχή της οδοντοφυΐας, εκδηλώνονται ερεθισμοί των ούλων, πυρετοί, σπασμοί, διάρροιες, ειδικά όταν ανατέλλουν οι κυνόδοντες και ιδιαίτερα στα πολύ παχύσαρκα και τα δυσκοίλια παιδιά.] Παθολογία και Οδοντικός Φραγμός Οι παθήσεις που εκδηλώνονται στο στόμα και ειδικά οι σχετιζόμενες με τα δόντια εμφιλοχωρούν σε ένα ευρύ φάσμα κειμένων της ιπποκρατικής ιατρικής παθολογίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις πρόκειται για τα συμπληρωματικά στοιχεία εκδήλωσης μιας παθολογικής κατάστασης . 53 Βρουξισμός των δοντιών Ένα από τα πλέον κρίσιμα στοιχεία πρόγνωσης της πορείας μιας ασθένειας αποτελούσε ο βρουξισμός των δοντιών. Από την εμφάνιση των πρώτων ιατρικών κειμένων στη Μεσοποταμία, πολύ πριν την άνθηση της αρχαίας αιγυπτιακής ή ελληνικής ιατρικής, το τρίξιμο τον δοντιών χαρακτηρίζονταν ως δυσοίωνο χαρακτηριστικό και συχνά η εμφάνισή του εκλαμβάνονταν ως προάγγελος 50 Ἱπποκράτους, Περὶ ὀδοντοφυΐης (VΙΙ. 544,19-20 Littré). 51 Ἱπποκράτους, Περὶ ὀδοντοφυΐης (VΙΙ. 544,21-22 Littré). 52 Ἱπποκράτους, Ἀφορισμοὶ (IV. 496, 15-498,3 Littré). 53 Hoffmann-Axthelm 1981: 61. 12