Page 17 - dimkoutroumpas

 Ιπποκρατική Οδοντιατρική  Potter, τα δυο αυτά έργα είναι τα μόνα στα οποία εντοπίζεται η λέξη ἀνακῶς , λέξη 6 μοναδική μη ευρισκόμενη σε κανένα άλλο κείμενο της αρχαίας ελληνικής ιατρικής γραμματείας, καταλήγοντας ότι το έργο θα πρέπει να ενταχθεί χρονολογικά την εποχή που έδρασαν ο Αριστοτέλης και ο Πραξαγόρας, δηλαδή μετά το θάνατο του Ιπποκράτη . 7 Από τα παραπάνω είναι εμφανής η έκταση του προβλήματος το οποίο είναι γνωστό ως Ιπποκρατικό Ζήτημα. Οι πραγματείες Περὶ Ὀδοντοφυΐης και Περὶ Σαρκῶν που μας έχουν παραδοθεί ως έργα της Ιπποκρατικής Συλλογής σαφέστατα δεν έχουν συγγραφεί από το ίδιο πρόσωπο και είναι αδύνατο να ταυτίσουμε συγκεκριμένα ιατρικά πονήματα με συγκεκριμένους συγγραφείς και πολύ περισσότερο με τον ίδιο τον Ιπποκράτη. Δηλαδή πρόκειται για έργα, τα οποία προέρχονται από συγγραφείς οι οποίοι έχουν διαφορετικό πνεύμα, νοοτροπία αλλά και αντιλήψεις με αποτέλεσμα οι πραγματείες που απαρτίζουν την Ιπποκρατική Συλλογή να χαρακτηρίζονται από γλωσσικές, υφολογικές αλλά και θεματικές διαφορές μεταξύ τους. Δεν είναι σπάνιο να αναπτύσσονται, όχι απλά διαφορετικές, αλλά και αντίθετες ιατρικές θεωρίες καθώς είναι εμφανές ότι πρόκειται για ιατρικούς συγγραφείς οι οποίοι ανήκουν σε διαφορετικές ιατρικές σχολές, η διδασκαλία των οποίων διαφέρει σημαντικά από την αντίστοιχη ιπποκρατική . 8 Συνεπώς, όταν αναφερόμαστε σε κείμενα της Ιπποκρατικής Συλλογής, θα πρέπει να αποφεύγεται η ευθεία αναφορά στο πρόσωπο του Ιπποκράτη. Είναι ίσως προτιμότερο να γίνεται μια γενική αναφορά στον ιπποκρατικό συγγραφέα της υπό μελέτης πραγματείας παρά η απόδοση των πάντων στο πρόσωπο του Ιπποκράτη. Αυτή η σύσταση θα ήταν αδόκιμη αν δεν παρατηρούνταν πληθώρα καταχρηστικών αναφορών στο έργο και την αναντίρρητα σημαντική προσφορά του στη συγκρότηση της δυτικής οδοντιατρικής παράδοσης. Ονοματολογία των δοντιών Το λήμμα ὀδούς είναι η τυπική λέξη που χρησιμοποιείται γενικά στα ιπποκρατικά κείμενα για την περιγραφή ενός δοντιού. Ταυτόχρονα, όμως, εμφανίζονται και προσπάθειες ονοματοδοσίας κάθε δοντιού ξέχωρα από τα υπόλοιπα, ώστε να προσδιοριστεί αυτό και μόνο το δόντι έναντι των υπολοίπων. Ορισμένοι ιπποκρατικοί συγγραφείς χρησιμοποιούν ένα σύστημα αριθμητικής απόδοσης των δοντιών το οποίο, αν και δεν φθάνει την ακρίβεια των σύγχρονων, 6 Ἱπποκράτους, Περὶ Σαρκῶν (VIII. 614,6 Littré). 7 Potter 1995: 129. 8 Smith 1979: 14-44. 3