Page 23 - dimkoutroumpas

 Ιπποκρατική Οδοντιατρική  τη θρέψη και την ανάπτυξή των δοντιών. Ένεκα της αιμάτωσής τους οι γνάθοι προσλαμβάνουν περισσότερη τροφή κι έτσι αναπτύσσονται μαζί με τα δόντια, πάντα ανάλογα με την ιδιαίτερη φύση τους μέχρι την ολοκλήρωση της ανάπτυξης του ανθρώπου. Η ανάπτυξη των δοντιών όπως και όλων των οργάνων πραγματοποιείται με την έλξη των ομοίων στοιχείων του αίματος προς τα όργανα. Έτσι τα οστά της κάτω γνάθου προσπορίζονται εκείνα τα στοιχεία του αίματος που είναι όμοια προς αυτά και συμβάλλουν τόσο στην ανάπτυξή τους όσο και στην έναρξη της οδοντογένεσης. Σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη του ανθρώπινου οργανισμού η πλήρης διαμόρφωσή του γίνεται από την ηλικία των επτά μέχρι των δεκατεσσάρων ετών. Σ’ αυτό το διάστημα φύονται τα μεγαλύτερα δόντια αλλά κι όσα αναπληρώνουν τα νεογιλά που έχουν απολεσθεί. Κάθε άτομο συνεχίζει να αναπτύσσεται μέχρι την τρίτη επταετία οπότε και γίνεται έφηβος, αλλά και έως την τέταρτη και την πέμπτη επταετία. Ειδικά κατά την τέταρτη επταετία εμφανίζονται στους περισσότερους ανθρώπους δύο δόντια τα οποία ονομάζονται φρονιμίτες . 35 Η ανατολή των δοντιών νεογιλή και μόνιμη αποτελούσε πάντοτε ένα κρίσιμο στοιχείο όχι μόνο προσδιορισμού της ανάπτυξης του ατόμου αλλά και της θέσης του στην κοινωνία. Σύμφωνα με τον Πλίνιο, κατά τη ρωμαϊκή περίοδο απαγορεύονταν εθιμικά η καύση νεκρού βρέφους πριν φθάσει στο στάδιο της οδοντοφυΐας . Γεγονός το οποίο φανερώνει ότι ένα άτομο όταν επιβίωνε μετά το 36 στάδιο της οδοντοφυΐας αποκτούσε ξεχωριστή κοινωνική ταυτότητα . 37 Η ολοκλήρωση της νεογιλής οδοντοφυΐας, τουλάχιστον για τα αγόρια, αποτελούσε ένα είδος κοινωνικής χειραφέτησης η οποία ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι πλέον το παιδί πετυχαίνει κάποια μορφή κυριαρχίας ή ελέγχου στο σώμα του και μπορεί να τρέφεται μόνο του. Καθόλου τυχαίο δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι σε ηλικία 7 ετών τόσο στην Μινωική Κρήτη όσο και στην Σπάρτη ξεκινούσε η εκπαίδευση με την ένταξη των αγοριών στις περίφημες αγέλες. Η κοινωνική χειραφέτηση των αγοριών εκδηλώνεται με τη συμμετοχή τους σε γιορτές και συμπόσια στα ανδρικά διαμερίσματα του παλατιού όταν πλέον ήταν ικανά να μασήσουν το κρέας που έκοβαν ειδικά για αυτά. Είναι χαρακτηριστικές οι σκηνές που μας περιγράφει ο Όμηρος τόσο στην Ιλιάδα όσο και στην Οδύσσεια. Όταν ήταν βασιλόπαιδες τόσο ο Αστυάναξ όσο και ο Αχιλλέας συμμετείχαν σε 38 39 35 Ἱπποκράτους, Περὶ Σαρκῶν (VIII. 598, 18- 602,11 Littré). 36 Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 7.16.72 37 Garland 1990: 120. 38 Ὁμήρου, Ἰλιάς ΙΧ. 486-489. 9