Page 204 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  ἀνθηρὰ πρὸς τὰ ὅμοια ποιοῦσα. ἴρεως ᾿Ιλλυρικῆς, σανδαράχης, κυπέρου ἀνὰ δ′. στυπτηρίας σχιστῆς, σμύρνης, κρόκου, κροκομάγματος ἀνὰ β′. ταῦτα λειώσας καὶ μίξας χρῶ. τινὲς δὲ καὶ ῥόδων ἄνθος καὶ κηκίδας προσβάλλουσιν ἀνὰ β′. χρῶ δὲ πρὸς μὲν τὰς σηπεδόνας καὶ τὰ ἀφιστάμενα οὖλα καὶ 920 αἱμασσόμενα ξηρῷ, πρὸς δὲ τὰς ἐσχάρας μετὰ μέλιτος . [Σωρανού. Και όσα φάρμακα (για τις εσχάρες) γράφτηκαν από τον Σωρανό και θεωρώ ότι είναι καλά, αυτά κατά λέξη έτσι έγραψε: Χαλκίτιδα, αττικό μέλι. Τρίψε τη χαλκίτιδα με το μέλι ώστε να γίνει παχύρευστη και επίχρισε. Άλλη για εσχάρες κατάλληλη και για βλάβες με σήψη και δυσοσμία. Καμένη μίσυ 8 δραχμές, ίρις Ιλλυρική δραχμές 4, κρόκκο 1 δραχμή. Αυτά αφού τα κάνεις λεία και αναμίξεις, τοποθέτησε σε ξύλινη πυξίδα και επάλειψε μαζί με μέλι κι ακόμα και στο εξής δες πως έγραψε. Άλλο φάρμακο η (ονομαζόμενη) ανθηρά, η οποία θεραπεύει παρόμοια: ίρις Ιλλυρική, σανδαράχη, κύππερο το κάθε ένα από 4 δραχμές, στυπτηρία σχιστή, σμύρνα, κρόκο, μάγμα κρόκου το κάθε ένα από 2 δραχμές. Αυτά, αφού τρίψεις και αναμείξεις επίχρισε. Ορισμένοι δε και τον ανθό του τριαντάφυλλου και κηκίδα συμπληρώνουν κάθε ένα από δυο δραχμές. Χρησιμοποίησε για μεν τις απλές σήψεις και τα ούλα τα οποία έχουν αποκολληθεί και ματώνουν ξηρά, ενώ για τις εσχάρες μαζί με μέλι.] Βέβαια, ο Γαληνός παρά το γεγονός ότι δανείζεται πληθώρα φαρμακευτικών συνταγών από τα φαρμακολογικά έργα του Σωρανού δεν σημαίνει ότι δέχεται άκριτα και χωρίς να υποβιβάσει τον μεγάλο αντίπαλό του. Κατά την καταγραφή των σύνθετων φάρμακων για τις φλεγμονές των σταφυλών ο Γαληνός μέμφεται τον Σωρανό ότι η φαρμακοθεραπεία που προτείνει είναι χωρίς οδηγίες και κυρίως χωρίς ενδείξεις για τις παθήσεις τις οποίες υποτίθεται ότι αντιμετωπίζει 921 . Παρά τα πικρόχολα σχόλια του Γαληνού οι περιγραφές του Σωρανού για την αντιμετώπιση του χρόνιου οδοντικού άλγους είναι εξαιρετικά χρήσιμες και διαφωτιστικές για τις διαδικασίες των οδοντικών θεραπειών οι οποίες ακολουθούνταν στις αρχές του 2 αι. μΧ. Οι πληροφορίες αυτές προέχονται από το ου έργο Περὶ ὀξέων καὶ χρονίων παθῶν το οποίο έχει διασωθεί από τον Καίλιο Αυρηλιανό στη λατινική γλώσσα με τον τίτλο De morbis acutis et chronic. Ελάχιστα είναι γνωστά για τον Καίλιο Αυρηλιανό· είχε γεννηθεί στην Αφρική και όπως ο Σωρανός ανήκε στην Μεθοδική Σχολή. Πιθανότατα έζησε τον 5 αι. μ.Χ. (ίσως και ο τον 6 αι. μ.Χ.) αν και η χρονολόγηση δεν μπορεί να τεκμηριωθεί με ακρίβεια και ο αντικειμενικά, βασίζεται στα χαρακτηριστικά του τρόπου γραφής του 922 . 920 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (ΧΙΙ. 956,11 – 957,8 Kühn). 921 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (ΧΙΙ. 987,13 – 988,4 Kühn). 922 Caelius Aurelianus 1950: xi. 190