Page 199 - dimkoutroumpas

ΠΥΘΙΟΣ Ο Πύθιος όπως και ο Αυρήλιος πρέπει να έζησε τον 1 με 2 αι. μ.Χ. και το ο ο όνομά του επιβιώνει χάρη στον Γαληνό της Περγάμου. Συγκεκριμένα στο έργο Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους εντοπίζεται μια και μοναδική φαρμακοθεραπεία του Πυθίου. Παρὰ Πυθίου πρὸς σειομένους ὀδόντας καὶ οὖλα πλαδαρὰ καὶ ὑποφθοράς. Στυπτηρία στρογγύλη ἐνειληθεῖσα χάρτῃ καίεται, εἶτα λεανθεῖσα χρωΐζεται μίλτῳ. τούτων προσάπτου τῶν οὔλων καὶ ἐντίθει τοῖς ὑποφθορίοις. [Από τον Πύθιο για τα εύσειστα δόντια, τα χαλαρά ούλα και τις βαθμιαίες φθορές τους. Στυπτηρία στρογγυλή περιτυλιγμένη με πάπυρο καίγεται και αφού λειανθεί στη συνέχεια χρωματίζεται με μπόγια από ορυκτό αιματίτη. Πλησίασε αυτά στα ούλα και τοποθέτησε κοντά στις πληγές.] Η στρογγυλή στυπτηρία, είναι ορυκτός αλουνίτης ο οποίος έχει έντονες στυπτικές ιδιότητες 913 . Πρόκειται για ένα κλασικό στυπτικό απλό φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται συστηματικά από όλους τους αρχαίους ιατρούς δε οδοντοστοματολογικά προβλήματα. Το επόμενο συστατικό είναι ο πάπυρος, ο οποίος όταν καεί διαθέτει ξηραντικές ιδιότητες 914 . Τέλος ο αιματίτης ενδείκνυται για φλεγμονές, αλλά χρησιμοποιείται για την επούλωση τραυμάτων 915 . Από τα επιμέρους συστατικά προκύπτει ότι πρόκειται για μια φαρμακοθεραπεία η οποία στο πλαίσιο της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής ιατρικής σκέψης μπορεί να αντιμετωπίσει περιοδοντικά προβλήματα αλλά και τραύματα του βλεννογόνου των ούλων. Ο Πύθιος κινείται, όπως ήταν αναμενόμενο, εντός των ορίων της γαληνικής ορθοδοξίας ως προς την αντιμετώπιση των οδοντοστοματολογικών προβλημάτων κι αυτό του χαρίζει την επίβιωσή του ως όνομα μέχρι και σήμερα. 913 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 236,13 – 237,2 Kühn). 914 Βλ. Τίτος Στατίλιος Κρίτων σελ. 173. 915 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 195,3 – 196,16 Kühn).