Page 203 - dimkoutroumpas
P. 203
Σωρανός ο Εφέσιος πράττουσιν, καὶ μάλιστα τούτων αἱ Σύραι, παραιτητέον, ἀποσπωμένων γὰρ τῶν ἐσχαρῶν ἐνυβριζόμενα τὰ ἕλκη παροξύνονται 919 . [Περί άφθας Όταν εμφανίζεται άφθα (η οποία είναι επιφανειακό έλκος που παρουσιάζεται στην στοματική κοιλότητα), εάν μεν η εσχάρα είναι μικρή το στόμα πρέπει να επαλείφεται με μέλι, ενώ όταν είναι μεγαλύτερη με ξηρότητα και φλεγμονή τοποθετείται κατάπλασμα στα έλκη με διαβροχή με στυπτικά (φάρμακα) όπως με φακή και με φλούδια ροδιάς. Για το έλκος δε εσωτερικά χρησιμοποιείστε την ανθηρά ή λειωμένα τα άνθη του τριαντάφυλλου ή του κύπερου ή τον καρπό μυρίκης με συγκράτηση της υγρασίας με μούρα και με κάψα παπαρούνας και με αρνόγλωσσο με μέλι ή με κάποιο άλλο από τους στυπτικούς χυλούς ψημένο με μέλι. Βοηθά και η ίρις με μέλι και αν θέλεις να δώσεις ξηρότητα τα κομμένα φύλλα της τριανταφυλλιάς και το άνθος της τριανταφυλλιάς και κρόκος και λίγο σμύρνα και βελανίδια και το λιβάνι και ο φλοιός του λιβάνου είτε μαζί είτε το καθένα χωριστά ανακατεμένα με μέλι και μαζί με αυτά οινόμελο και ο χυλός γλυκιάς ροδιάς. Περιτυλίγεις το δάκτυλο τρίχες και το βυθίζεις σε λάδι ή μέλι και καθαρίζεις τα έλκη όπως κάνουν οι παραμάνες και ιδιαίτερα οι Συριανές το οποίο είναι απορριπτέο διότι με την απομάκρυνση των εσχαρών ερεθίζονται τα έλκη και επιδεινώνονται.] Σαφέστατα οι φαρμακευτικές αγωγές δεν μπορούν να μελετηθούν υπό το πρίσμα της ιπποκρατικής ή έστω της γαληνικής διδασκαλίας. Ο Σωρανός υπήρξε ένας αμιγώς μεθοδικός ιατρός όπου οι κατά μηχανιστικές αντιλήψεις του για την ασθένεια και την ίαση διέφεραν σημαντικά από το χυμοπαθολογικό μοντέλο των δογματικών. Ωστόσο παρά το γεγονός ότι ο Γαληνός υπήρξε θερμός πολέμιος των μεθοδιστών στα στοματικά φάρμακα συμπεριλαμβάνει φαρμακοθεραπείες του Σωρανού για την αντιμετώπιση των εσχάρων της στοματικής κοιλότητας. Μάλιστα μας προτείνει και την περίφημη ανθηρά φαρμακοθεραπεία στυπτικής φύσης για την αντιμετώπιση ελκών της στοματικής κοιλότητας, την οποία ο Σωρανός αναφέρει προφανώς διότι ήταν αρκετά διάσημο σύνθετο φάρμακο ήδη από την εποχή του Ηρακλείδη του Ταραντίνου. [Σωρανοῦ.] Καὶ τῶν ὑπὸ Σωρανοῦ γεγραμμένων φαρμάκων πεπειράμεθα καλῶς ποιούντων, ἃ κατὰ λέξιν οὕτως ἔγραψεν. χαλκίτεως ὀπτῆς, μέλιτος ᾿Αττικοῦ τὸ αὔταρκες, τὴν χαλκῖτιν τρῖβε μετὰ τοῦ μέλιτος, ὡς λάβῃ γλοιοῦ πάχος, καὶ χρῶ. ἄλλη πρὸς ἐσχάρας ποιοῦσα καὶ μυδῶντα καὶ δυσώδη. μίσυος κεκαυμένου η′. ἴρεως ᾿Ιλλυρικῆς δραχμὰς δ′. κρόκου α′. ταῦτα λεῖα ποιήσας καὶ μίξας ἀπόθου εἰς πυξίδα ξυλίνην καὶ χρῶ κατ' ἰδίαν καὶ μετὰ μέλιτος. καὶ μέντοι καὶ τούτοις ἐφεξῆς ὧδέ πως ἔγραψεν. ἕτερον φάρμακον ἡ 919 Σωρανοῦ, Περὶ γυναικείων (ΙΙ. 89,11 – 27 Ilberg). 189