Page 150 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  γλώσσα 618 . Το σύνολο αυτών των φαρμάκων τα οποία περιγράφονται και στα δυο έργα σαφέστατα ήταν αποτελεσματικά έναντι της κακοσμίας του στόματος στις περιπτώσεις κατά τις οποίες η στοματική υγιεινή ήταν περιορισμένη. Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν μπορούμε να υποθέσουμε ότι όλες αυτές οι ουσίες ήταν σε θέση να εξαλείψουν τη δυσωδία της στοματικής κοιλότητας, η οποία ήταν αποτέλεσμα κάποιας στοματολογικής ασθένειας, διότι προφανώς δεν αντιμετώπιζαν το αίτιο που προκαλούσε τη δυσοσμία αλλά την εκδήλωσή του. Ωστόσο η τελευταία διαπίστωση δεν αναιρεί την προσφορά του Διοσκουρίδη και την αξία των έργων του ειδικά στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τον τρόπο με τον οποίο πραγματοποιούνταν η οδοντιατρική πράξη στην αρχαιότητα. Ο όγκος των διαθέσιμων απλών φαρμάκων, τα οποία προέρχονται από οργανικές και ανόργανες πρώτες ύλες, είναι τουλάχιστον εκπληκτικός και εντυπωσιάζει τόσο αριθμητικά όσο και κατά την έκταση των οδοντοστοματολογικών παθήσεων που θεράπευε. Δηλαδή, εκτός από τον μεγάλο αριθμό των απλών φαρμάκων είναι επίσης μεγάλη και η ποικιλία των παθολογικών καταστάσεων σχετικά με το δόντια και γενικότερα το στόμα για τις οποίες ενδείκνυνται. Με τη βοήθεια των έργων του Διοσκουρίδη για τα απλά φάρμακα αλλά και των έργων του Γαληνού για τα σύνθετα φάρμακα είμαστε σε θέση να σκιαγραφήσουμε με μεγάλη προσέγγιση τα όρια άσκησης της οδοντιατρικής στον αρχαίο κόσμο. Μελετώντας τις δύο φαρμακολογικές πραγματείες του Διοσκουρίδη μπορούμε να αντιληφθούμε το υψηλό επίπεδο της ελληνικής οδοντιατρικής, η οποία υπερτερεί έναντι της αντίστοιχης λατινικής και παράλληλα διαπιστώνεται το υψηλό επίπεδο εξέλιξής της. Ενδεχομένως μεγάλος αριθμός από τα συνιστώμενα απλά φάρμακα του Διοσκουρίδη να είναι αναποτελεσματικά ως προς τη θεραπευτική τους δράση υπό το βλέμμα του σύγχρονου οδοντιάτρου, ωστόσο κάθε άλλο παραλείπονται υπολείπονται σε αξία ως προς την κατανόηση της πορείας και της αγωνιώδους προσπάθειας της επιστήμης για την αντιμετώπιση των οδοντοστοματολογικών παθολογικών καταστάσεων. Πλέον αποκαλύπτονται άγνωστες πτυχές άσκησης της οδοντιατρικής τέχνης στον αρχαίο κόσμο, οι οποίες αποτυπώνουν ένα πολύ υψηλό επίπεδο οδοντιατρικών γνώσεων σαφέστατα υψηλότερο από τις μέχρι σήμερα εκτιμήσεις. 618 Διοσκουρίδου, Περὶ ἁπλῶν φαρμάκων (Ι. 182,12 – 15 Wellmann). 136