Page 148 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  [Τις σήψεις στο στόμα τις σταματούν και όσα έχουν γραφτεί προηγουμένως για τις γαγγραινώδεις φλεγμονές του βλεννογόνου του στόματος και ειδικά τα εξής: η στάχτη της καμένης ρίζας του άγριου μάραθου· ή δυο μέρη καμένων μενουλών και ενός μέρος αλόης, ξερά· ή τέσσερις δραχμές 607 αρσενικού και δώδεκα δραχμές καμένου παπύρου, ξερά· ή σταφίδα λιωμένη χωρίς τα κουκούτσια ως κατάπλασμα, η βρασμένη μούργα λαδιού με επάλειψη, και ο χυμός της Βρετανικής πόας.] Μια τελευταία ενδιαφέρουσα κατηγορία φαρμακευτικών ουσιών σχετίζεται με τον καθαρισμό των δοντιών και την ευωδία του στόματος. Σε ό,τι αφορά τον καθαρισμό στα έργα του Διοσκουρίδη είναι η πρώτη φορά που αναφέρονται ουσίες με ικανότητα καθαρισμού των δοντιών. Αποτελεί έτσι ένα σημαντικό σταθμό στην ιστορία της προληπτικής οδοντιατρικής. Μπορεί στα ιπποκρατικά κείμενα να συναντήσαμε μια αρκετά περίεργη συνταγή κατά της στοματικής δυσοσμίας σε γυναίκα, εντούτοις πλέον συναντάμε ξεκάθαρα ουσίες που ἀρμόζουσι πρὸς σμῆξιν ὀδόντων, όπως είναι η πορφύρα και γενικά οι κήρυκες 608 . Ως κήρυκες χαρακτηρίζονται τα θαλάσσια κοχύλια των οποίων η κόγχη είναι ελικοειδώς συνεστραμμένη· το πιο γνωστό από αυτά είναι το κοχύλι με την ονομασία πορφύρα 609 . Φαίνεται ότι γενικά τα όστρακα, όπως και τα κέρατα ζώων, χρησιμοποιούνταν συστηματικά για τον καθαρισμό των δοντιών: δύναται δὲ πάντων τὰ ὄστρακα κεκαυμένα θερμαίνειν καὶ καίειν, σμήχειν λέπρας, ἀλφούς, ὀδόντας 610 . Ειδικά το κέρας ελαφιού αποτελεί το κρίσιμο στοιχείο διασύνδεσης της ελληνικής επιστημονικής ιατρικής με την αντίστοιχη λατινική. Είναι γνωστό ότι κατά τη ρωμαϊκή αυτοκρατορική περίοδο συγγραφείς όπως ο Aulus Cornelius Celsus, γνωστός ως Κορνήλιος Κέλσος, στο έργο του De Medicina, ο Scribonius Largus Scribonius στο έργο του Compositiones Medicamentorum, αλλά ακόμα και ο Caius Plinius Caecilius Secundus, γνωστός ως Πλίνιος ο Πρεσβύτερος, στο έργο του Naturalis Historia, ενδιαφέρονταν για τις ασθένειες του στόματος και κατέγραψαν τρόπους ίασής τους είτε με φαρμακευτικά σκευάσματα είτε χειρουργικά. Ανάμεσα στα φάρμακα τα οποία αντιμετωπίζουν οδοντοστοματολογικές καταστάσεις διαπιστώνεται η ύπαρξη μιας πληθώρας σκευασμάτων που χρησιμοποιούνταν για τον καθαρισμό των δοντιών. Από το σύνολο αυτών υπάρχει 607 Εκτός από νομισματική μονάδα η δραχμή ήταν και μονάδα μέτρησης βάρους που χρησιμοποιείται συστηματικά στα φαρμακολογικά έργα όλων των αρχαίων συγγραφέων. 608 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙΙ. 122, 10 - 16 Wellmann). 609 Από την επεξεργασία του οστράκου της πορφύρας παράγεται η βαθυκόκκινο χρώματος χρωστική με την οποία βάφονταν ορισμένα ενδύματα ως ένδειξη πλούτου και εξουσίας 610 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (ΙΙ. 124, 20 - 21 Wellmann). 134