Page 46 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  και στα δυο φύλα. Ωστόσο αναφέρονται και περιπτώσεις όπου η εμφάνισή τους πραγματοποιείται στα ογδόντα έτη. Σε αυτές τις περιπτώσεις η ανατολή είναι εξαιρετικά επώδυνη 141 . Από τη μέχρι τώρα ανάλυση έχουν προκύψει δύο διακριτά είδη δοντιών οι τομείς και οι γομφίοι. Για παράδειγμα οι τομείς δηλώνονται είτε ως ἐμπρόσθιοι 142 , είτε ως πρόσθιοι 143,144 . Ορισμένες φορές, όμως, ο όρος πρόσθιοι χρησιμοποιείται για να αναφέρει τα νεογιλά δόντια, τα οποία αντικαθίστανται από τα μόνιμα 145,146 . Στην Αριστοτελική Συλλογή, όπως και σε όλη την αρχαία ελληνική οδοντιατρική, δεν εμφανίζεται ο όρος προγόμφιος παρά μόνο ο όρος γομφίος και με αυτόν δηλώνονται τα τελευταία τρία δόντια σε κάθε ημιμόριο της γνάθου. Οι γομφίοι αποκαλούνται συχνά και πλατεῖς. Εκτός από αυτά τα δύο είδη δοντιών υπάρχουν και οἱ κυνόδοντες. Κατά τον Αριστοτέλη οι κυνόδοντες αποτελούν το όριο μεταξύ τομέων (πρόσθιων) και γομφίων. Πρόκειται για δόντια τα οποία εμφανίζουν ενδιάμεσα μορφολογικά χαρακτηριστικά από τις δύο προαναφερθείσες κατηγορίες. Έτσι οι κυνόδοντες χαρακτηρίζονται ως πλατείς από τη μια πλευρά και αιχμηροί από την άλλη. ῾Ο δ’ ἄνθρωπος πρός τε τὴν κοινὴν χρῆσιν καλῶς ἔχει πεφυκότας, τοὺς μὲν προσθίους ὀξεῖς, ἵνα διαιρῶσι, τοὺς δὲ γομφίους πλατεῖς, ἵνα λεαίνωσιν. ῾Ορίζουσι δ’ ἑκατέρους οἱ κυνόδοντες, μέσοι τὴν φύσιν ἀμφοτέρων ὄντες· τό τε γὰρ μέσον ἀμφοτέρων μετέχει τῶν ἄκρων, οἵ τε κυνόδοντες τῇ μὲν ὀξεῖς τῇ δὲ πλατεῖς εἰσιν 147 . [Ο άνθρωπος για την κοινή χρήση έχει ορθά από τη φύση τους τα μεν πρόσθια δόντια οξέα για να διαιρούν, τους δε γομφίους πλατείς για να αλέθουν. Στο όριο ανάμεσά τους βρίσκονται οι κυνόδοντες, η φύση των οποίων είναι ανάμεσα στους δύο. Λόγω του ότι μετέχουν και στα δύο άκρα, οι κυνόδοντες στο μεν (ένα άκρο) είναι οξείς στο δε άλλο πλατείς.] Ωστόσο υπάρχει και ένας ακόμα πιο ξεκάθαρος ορισμός των δοντιών που καλούνται κυνόδοντες στο Περὶ ζῴων ἱστορίαι: 141 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων ἱστορίαι, (501b, 24 – 29). 142 Ἀριστοτέλους, Φυσικῆς ἀκροάσεως [Φυσικὰ], (198b, 25). 143 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων ἱστορίαι, (198b, 25). 144 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων μορίων, (661b, 8). 145 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων ἱστορίαι, (501b, 3). 146 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων γενέσεως, (788 b, 6). 147 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων μορίων, (661b, 6 – 12). 32