Page 369 - dimkoutroumpas

 Οδοντίατροι στην Αρχαιότητα  τρόπον· διῴδησεν αὐτῷ τὸ οὖλον) 1536 . Μάλιστα στον Κλεάνθη αποδίδεται η ονομασία των τρίτων γομφίων ως σωφρονιστήρων 1537 . Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι οι πρώτες οδοντιατρικές αναφορές εντοπίζονται στους θεμελιωτές της δυτικής επιστημονικής σκέψης, τους προσωκρατικούς φιλοσόφους, ενώ οι πρώτες πληροφορίες για άσκηση της οδοντιατρικής ως ξεχωριστής ειδικότητας μας παρέχονται ήδη από τον Ηρόδοτο (5 ο αι. π.Χ.). Σύμφωνα με τη διήγησή του στην Αίγυπτο υπήρχε μεγάλο πλήθος ιατρών, οι περισσότεροι από τους οποίους ειδικεύονταν στη θεραπεία συγκεκριμένων νόσων. Εκτός των άλλων υπήρχαν και ιατροί των δοντιών, οι οποίοι προφανέστατα καλούνταν να αντιμετωπίσουν τις οδοντικές παθήσεις, ίσως όχι νοσήματα της στοματικής κοιλότητας με την ευρεία έννοια. ῾Η δὲ ἰητρικὴ κατὰ τάδε σφι δέδασται· μιῆς νούσου ἕκαστος ἰητρός ἐστι καὶ οὐ πλεόνων. Πάντα δ’ ἰητρῶν ἐστι πλέα· οἱ μὲν γὰρ ὀφθαλμῶν ἰητροὶ κατεστᾶσι, οἱ δὲ κεφαλῆς, οἱ δὲ ὀδόντων, οἱ δὲ τῶν κατὰ νηδύν, οἱ δὲ τῶν ἀφανέων νούσων 1538 . [ Η δε ιατρική κατ αυτόν τον τρόπο λένε ότι είναι διαχωρισμένη· για μία νόσο είναι κάθε γιατρός και όχι για περισσότερες. Για όλα υπάρχει γιατρός· οι μεν λοιπόν έχουν γίνει γιατροί των ματιών, οι δε της κεφαλής, άλλοι των δοντιών, άλλοι για την κοιλιά και άλλοι για τις μη φανερές νόσους.] Αργότερα, την εποχή των Αντωνίνων, ο Γαληνός της Περγάμου, αναφέρεται επανειλημμένα σε ειδικούς για τα δόντια (ὀδοντικούς ἰατροὺς), οι οποίοι μαζί με τους ὀφθαλμικούς ἰατροὺς και τους ὠτικοὺς ἰατροὺς (ιατρούς των αυτιών) φαίνεται ότι αποτελούσαν τις συχνότερες ειδικότητες. Παράλληλα με αυτές τις ιατρικές ειδικότητες ότι υπήρχε έντονη διαμάχη μεταξύ των ιατρικών σχολών, και κυρίως των δογματικών και των εμπειρικών, ως προς τις επιμέρους ιατρικές ειδικεύσεις. Στο γαληνικό σύγγραμμα Πρὸς Θρασύβουλον βιβλίον πότερον ἰατρικῆς ἤ γυμναστικῆς ἐστι τὸ ὑγιεινόν, το οποίο γράφτηκε κατόπιν αιτήματος του Θρασύβουλου, φίλου και ομοτέχνου του Γαληνού μελετάται το ζήτημα της υπαγωγής της υγιεινής στην ιατρική ή στη γυμναστική. Σε αυτό ο Γαληνός μεταξύ άλλων αναφέρεται και στις διακρίσεις της ιατρικής. Η διάκριση των ιατρικών ειδικοτήτων γινόταν σε τρεις μεγάλες κατηγορίες: α) ανάλογα με το είδος της ενέργειας ή της ιατρικής πράξης που εκτελούσαν οι ιατροί, β) ανάλογα με το είδος 1536 Διογενους Λαερτίου, Βίοι καὶ γνῶμαι τῶν ἐν φιλοσοφίᾳ εὐδοκιμησάντων. 7.176.1. 1537 Arnim 1968: 118. 1538 Ἡροδότου Ἱστορίαι (ΙΙ. 84,1 – 5). 355