Page 367 - dimkoutroumpas
P. 367
ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΟΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑ Αναντίρρητα τα πρώτα σπέρματα οδοντιατρικής θεωρίας και πράξης εντοπίζονται στην αρχαία ελληνική ιατρική γραμματεία. Ωστόσο παρά τον σφιχτό εναγκαλισμό της Οδοντιατρικής με την Ιατρική όπου θα ήταν αναμενόμενο η άσκηση της πρώτης να αποτελεί προνόμιο αποκλειστικά των ιατρών, εντούτοις παρατηρείται η εμφάνιση των πρώτων οδοντιάτρων. Για να απαντήσουμε στο ερώτημα περί της δράσεως οδοντιάτρων κατά την Αρχαιότητα θα πρέπει να εξετάσουμε εάν οι συνθήκες ήταν γόνιμες για την δράση επαγγελματιών οι οποίοι ασκούσαν αποκλειστικά το οδοντιατρικό επάγγελμα με ορθολογισμό, απαλλαγμένοι από υπερβατολογικά στοιχεία και προσηλωμένοι στην συστηματική μελέτη και την κλινική παρατήρηση για την αντιμετώπιση νόσων του στοματικής κοιλότητας. Εξετάζοντας την αρχαία ελληνική ιατρική γραμματεία εντοπίζονται 27 σημαντικές ιατρικές προσωπικότητες από τον Ιπποκράτη (5ος αι. π.Χ.) έως και τον Γαληνό της Περγάμου (2ος αι. μ.Χ.) οι οποίοι συνέβαλαν στην ανάπτυξη της ορθολογικής οδοντιατρικής θεωρίας και πράξης. Παράλληλα με την έρευνα και συστηματική καταγραφή πληθώρας οδοντικών και στοματικών παρατηρήσεων σε μεγάλο αριθμό ιατρικών πραγματειών δημιουργείται ένας υπερβολικά μεγάλος αριθμός λημμάτων για την περιγραφή όρων του στοματογναθικού συστήματος και τον νόσων του. Η ύπαρξη ενός εξειδικευμένου οδοντιατρικού λεξιλογίου, όπως παρατηρείται κυρίως στο λεξικογραφικό έργο Ὀνομαστικόν του Ιούλιου Πολυδεύκη (2ος αι. μ.Χ.) αντικατοπτρίζει το υψηλό επίπεδο εξέλιξης της οδοντιατρικής ως ιδιαίτερου κλάδου της Αρχαίας Ιατρικής. Δυστυχώς, παρά τον εκτεταμένο αριθμό βιβλιογραφικών παραπομπών ιατρικών έργων σε οδοντιατρικά θέματα δεν έχει διασωθεί κάποια εξειδικευμένη οδοντιατρική πραγματεία, ούτε καν ως τίτλος. Μοναδική περίπτωση πραγματείας αποκλειστικά για παθήσεις των δοντιών και της στοματικής κοιλότητας ίσως να αποτελεί το Πυθικόν του Δαμοκράτη. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο Δαμοκράτης έδωσε το όνομα Πυθικόν σε ένα μικρό βιβλίο από το πρόσωπο που του παραχώρησε τις συνθέσεις των φαρμάκων για το στόμα.  
   362   363   364   365   366   367   368   369   370   371   372