Page 228 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  δόντι ανατέλλει μέχρι να συναντήσει τον ανταγωνιστή του. Στην περίπτωση έλλειψης του ανταγωνιστή το δόντι υπερεκφύεται δίνοντας την ψευδαίσθηση της αύξησής του. Όμως, αν για τον Αριστοτέλη τα δόντια σχηματίζονται και αυξάνονται σε μέγεθος ένεκα της τροφής που διαμοιράζεται και εντός των οστών των γνάθων 1018 , στο Γαληνό δεν είναι ξεκάθαρο πως φθάνει η τροφή στα δόντια και συμβάλλει στην αύξηση τους. Τα δόντια καθώς συγκαταλέγονται στα οστά θα πρέπει να ακολουθούν μια παρόμοια διαδικασία με αυτή της οστεογένεσης. Σύμφωνα με τη γαληνική ιατρική διδασκαλία, τα οστά, όπως τα μαλακά και λοιπά όργανα, δημιουργούνται από αίμα 1019 . Η οστεογένεση σαν διαδικασία διαρκεί πολύ μεγάλο διάστημα, καθώς η διεργασία μεταβολής του αίματος σε οστό είναι πολύ μεγάλη 1020 . Τα οστά για να τραφούν χρειάζονται μυελό, όπως ακριβώς και τα μαλακά μέρη αίμα. Ο μυελός ο οποίος περιέχεται στα οστά είναι στα μεν σπογγώδη οστά διάχυτος στις μικρές κοιλότητες που σχηματίζουν, ενώ στα κοίλα οστά πληρεί τις οστικές κοιλότητες που σχηματίζουν αυτά 1021 . Τα δόντια εφόσον αποτελούν μια ιδιαίτερη κατηγορία οστών, όπου το μόνο το οποίο εμφύεται στις ρίζες είναι τα μαλακά νεύρα, θα πρέπει να επιτελούν αντίστοιχο ρόλο με εκείνο του μυελού των οστών. Ο Γαληνός αναφέρει την ύπαρξη μυελού των οστών στην κάτω γνάθο (γένυς δὲ ἡ κάτω μυελὸν μὲν ἔχει) 1022 , αλλά επίσης δηλώνει επανειλημμένα ότι αρτηρίες και οι φλέβες διανέμονται σε κάθε μια γνάθο, σε όλη τη στοματική κοιλότητα και σε όλο το κεφάλι γενικότερα 1023 . Από τις αρτηρίες και τις φλέβες μεγαλύτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι φλέβες, οι οποίες μεταφέρουν τα θρεπτικά υλικά που είναι απαραίτητα για τη θρέψη των οργάνων. Αρχικά η τροφή που λαμβάνεται από τον άνθρωπο οδηγείται στο στομάχι όπου θα υποστεί μια ειδική επεξεργασία μετατροπής της σε χυλό, ώστε τελικά να εξομοιωθεί με τον οργανισμό που θρέφει 1024 . Στη συνέχεια, ο χυλός μέσω φλεβών 1025 μεταφέρεται στο ήπαρ για την περαιτέρω επεξεργασία του και την παραγωγή αίματος 1026 . Το παραγόμενο στο ήπαρ φλεβικό αίμα, το οποίο είναι πλούσιο σε θρεπτικά στοιχεία, μεταφέρεται 1018 Ἀριστοτέλους, Περὶ ζῴων γενέσεως 788b 34 – 789a 4 1019 Γαληνοῦ, Περὶ φυσικῶν δυναμεων (IΙ. 83,6 – 9 Kühn). 1020 Γαληνοῦ, Περὶ φυσικῶν δυναμεων (IΙ. 21,9 – 17 Kühn). 1021 Γαληνοῦ, Περὶ φυσικῶν δυναμεων (IΙ. 212,9 – 17 Kühn). 1022 Γαληνοῦ, Περὶ ὀστῶν τοῖς εἰσαγομένοις (ΙΙ. 733,12 Kühn). 1023 Γαληνοῦ, Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρώπου σώματι μορίων (ΙΙΙ.861,9 – 13 Kühn). 1024 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεων (Ι. 655,4 – 6 Kühn) 1025 Γαληνοῦ, Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρώπου σώματι μορίων (ΙΙΙ. 269,1 – 270,1 Kühn). 1026 Γαληνοῦ, Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρώπου σώματι μορίων (ΙΙΙ. 299,5 – 18 Kühn). 214