Page 233 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Γαληνό  άρθρωση της ρίζας των δοντιών με το φατνίο είναι αδύναμη με αποτέλεσμα να δόντια να εμφανίζουν κινητικότητα. Η πλεονεξία θρέψης των δοντιών εμφανίζεται κυρίως στις νεότερες ηλικίες όπου και παρατηρούνται περισσότερες φλεγμονές, ενώ η ατροφία εντοπίζεται κυρίως στην τρίτη ηλικία. Ως προς τη θεραπεία ο Γαληνός παραδέχεται ότι ουσιαστικά δεν υπάρχει τέτοια για τη λέπτυνση των δοντιών και η επακόλουθη κινητικότητα των δοντιών λόγω της χαλαρής προσαρμογής τους στα φατνία είναι μη αναστρέψιμη. Προληπτικά και μόνο συστήνει τη χρήση ισχυρά στυπτικών φαρμάκων τα οποία συρρικνώνουν τα ούλα και έτσι προσδένονται πιο ισχυρά στα δόντια περιορίζοντας την κινητικότητά τους 1047 . Επίσης, στα πλαίσια της οδοντικής παθολογίας, ο Γαληνός προσπαθεί να εξηγήσει την εμφάνιση των τερηδονισμένων κοιλοτήτων στο σώμα του δοντιού. Ως κύρια αιτία αναγνωρίζει την επίδραση οξέων και διαβρωτικών υγρών στα δόντια. Για την αντιμετώπιση των τερηδονισμένων κοιλοτήτων προτείνει τη χρήση φαρμάκων τα οποία έχουν την δυνατότητα να ξηραίνουν. Με αυτό τον τρόπο εξαντλείται η κακοχυμία και αποκαθίσταται η φυσιολογική ισορροπία των χυμών στο δόντι. Ταυτόχρονα τα δόντια χάρη στα ξηραντικά φάρμακα σκληραίνουν και γίνονται πιο ανθεκτικά. Φαίνεται ότι στη σκέψη του Γαληνού η επίδραση των διαβρωτικών οξέων έχει ως αποτέλεσμα να μαλακώνει το σκληρό οστό από το οποίο αποτελούνται τα δόντια και σε επόμενο στάδιο να δημιουργούνται οπές σε αυτό. Έτσι με τη χορήγηση φαρμάκων που ξηραίνουν απομακρύνονται τα οξέα από την επιφάνεια του δοντιού και ταυτόχρονα αποκαθίσταται σκληρή η οδοντική ουσία, η οποία προηγουμένως είχε μαλακώσει υπό την επίδραση των διαβρωτικών υγρών. Παρομοίως, στην περίπτωση των ωχρών δοντιών, για την αποκατάστασή τους χρησιμοποιούνται φάρμακα τα οποία διαθέτουν την ιδιότητα να ξηραίνουν, διότι με την ξήρανση απομακρύνονται τα βλαβερά υγρά που δημιουργούν την ωχρότητά τους 1048 . Οι οδοντικές παθήσεις και οι τρόποι θεραπείας τους παρουσιάζονται στο Ε΄ βιβλίο της φαρμακολογικής πραγματείας Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους, ενώ στο επόμενο Ζ΄ βιβλίο καταγράφονται οι στοματικές παθήσεις και οι αντίστοιχες φαρμακευτικές αγωγές για την ίασή τους. Η διάκριση σε δύο διαφορετικά βιβλία ενδεχομένως να φανερώνει ότι πρόκειται για δύο διακριτά γνωστικά πεδία που σαφέστατα χρήζουν διαφορετικής προσέγγισης και 1047 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 850, 11 – 852, 4 Kühn). 1048 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 852, 4 – 853, 4 Kühn). 219