Page 222 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  και οι επιφάνειες επαφής των δοντιών κατά τη μάσηση, κατά το σύγχρονο πρότυπο, ώστε ὑπὸ μυλῶν τῶν γομφίων λειοῦσθαι τὴν τροφὴν 991 . Οι περιγραφές του Γαληνού σχετικά με τα δόντια είναι εκπληκτικές. Αναφέρει χαρακτηριστικά ότι στους γομφίους η φύση δημιούργησε μεγαλύτερες τις μεσαίες ρίζες, τις δε δυο πλάγιες μικρότερες (τὸ δὲκαὶ τῶν ριζῶν τὰς μέσας μὲν μεγίστας γενέσθαι, τὰς δ᾿ ἑκατέρωθεν αὐτῶν ἐλάττους) 992 . Με αυτή την παρατήρηση δεν μπορεί παρά να αναφέρεται στα τρίριζα δόντια της άνω γνάθου, όπου η υπερώια ρίζα είναι ογκωδέστερη, ενώ οι δυο παρειακές είναι λεπτότερες και φαίνονται στον χώρο σαν να είναι τοποθετημένες εκατέρωθεν της υπερώιας. Τα δόντια ανήκουν στα οστά Δυστυχώς, όμως, ο Γαληνός παρά τις εξαιρετικές περιγραφές στις οποίες προβαίνει, εγκλωβίζεται στην ιπποκρατική αντίληψη ότι τα δόντια θα πρέπει να συγκαταλέγονται στα οστά 993 . Η περίπτωση αυτή δεν είναι και η μοναδική, καθώς επηρεασμένος τόσο από τις ιπποκρατικές θεωρήσεις, όσο και από προσωπικές ανατομικές παρατηρήσεις σε ορισμένα κατώτερα θηλαστικά, θεωρεί ότι το οστούν της κάτω γνάθου στον άνθρωπο είναι διμερές και ενώνεται με σύμφυση. Παραπλανημένος από τα ανατομικά ευρήματα σε σκύλους, όπου όντως υπάρχει σύμφυση των οστών της κάτω γνάθου, ανάγει τα πορίσματα του και στον άνθρωπο 994 . Ακτινογραφία δήξεως της κάτω γνάθου σκύλου Cocker Spaniel ηλικίας 11 ετών. Η πρόσθια Ακτινογραφία δήξεως κάτω σύμφυση είναι σαφώς ορατή. γνάθου ανθρώπου 991 Γαληνοῦ, Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρώπου σώματι μορίων (ΙΙΙ. 854, 16 – 17 Kühn). 992 Γαληνοῦ, Περὶ χρείας τῶν ἐν ἀνθρώπου σώματι μορίων (ΙΙΙ. 871,17 – 872,1 Kühn). 993 Τις ίδιες ακριβώς αντιλήψεις πρέσβευε και ο Αριστοτέλης, ο οποίος δηλώνει ότι τα δόντια έχουν την ίδια φύση με τα οστά και γίνονται από οστά. Αριστοτέλους, Περί ζώων γενέσεως (745a 19 – 21). 994 Η θεώρηση της κάτω γνάθου ως διμερούς οστού που ενώνεται με σύμφυση στο ύψος του γενιού ήταν διαδεδομένη, ωστόσο η άποψη αυτή αμφισβητούνταν. Σύμφωνα με το συγγραφέα της ψευδογαληνικής πραγματείας Εἰσαγωγή ἤ ἰατρός: ἡ δὲ κάτω γνάθος κατ᾿ ἐνίους μὲν δύο ἐστὶν ὀστᾶ συμπεφυκότα κατὰ τὸ γὲνειον· κατ᾿ ἐνίους δὲ ἕν. (Η κάτω γνάθος κατά ορισμένους αποτελείται από δύο οστά που συμφύονται κατά το γένειο. Κατά άλλους δε ένα). [Γαληνοῦ], Εἰσαγωγή ἤ ἰατρός (XΙV. 721,18 – 722,1 Kühn) 208