Page 123 - dimkoutroumpas

ΔΑΜΟΚΡΑΤΗΣ ΣΕΡΒΙΛΙΟΣ Ο Δαμοκράτης καταγόταν από την Αθήνα, ήταν έλληνας ιατρός ο οποίος έδρασε στη Ρώμη κατά τα μέσα του 1 αι. μ.Χ. και πρέπει να ήταν σύγχρονος του ου Ανδρόμαχου του πρεσβύτερου, αρχιάτρου του αυτοκράτορα Νέρωνα. Πιθανότατα έλαβε το προσωνύμιο Σερβίλιος ως ιατρός μελών του Σερβιλίου οίκου. Έγραψε κυρίως φαρμακολογικά έργα σε ιαμβικούς στίχους εκ των οποίων μόνο αποσπάσματα έχουν διασωθεί. Μέχρι σήμερα παραδίδονται οι ακόλουθοι τίτλοι έργων του: Κλινικός 536 , Φιλίατρος 537 , Βιβλία τῶν φαρμάκων 538 , Περὶ τῆς τῶν ἀντιδότων συσκευασίας 539 και Πυθικός. Τα φαρμακολογικά έργα του Δαμοκράτη αποτελούν πηγή συχνών παραπομπών του Γαληνού ο οποίος έτρεφε ιδιαίτερη εκτίμηση για αυτόν θεωρώντας ότι ήταν ἄριστος ἰατρὸς 540 Ωστόσο από το σύνολο των έργων του Δαμοκράτη, ένα κατέχει ξεχωριστή και περίζηλη θέση στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής οδοντιατρικής. Πρόκειται για το έργο με τον τίτλο Πυθικός, από το οποίο έχουν διασωθεί μόλις τρία αποσπάσματα μέσω του Γαληνού. Ο Πυθικός ήταν ένα πολύ μικρό βιβλίο και η ονομασία του προέρχεται από το πρόσωπο το οποίο έδωσε στον Δαμοκράτη τις φαρμακευτικές συνταγές για τις στοματικές παθήσεις 541 . Δεν αποκλείεται λόγω της μικρής έκτασης του βιβλίου και της ονομασίας του προς τιμήν του προσώπου που παραχώρησε στον Δαμπρκάτη τις συνταγές φαρμάκων για τις στοματικές παθήσεις, να πρόκειται για ένα βιβλίδιον, όπως το αποκαλεί ο Γαληνός, το οποίο ασχολούνταν αποκλειστικά με οδοντικά και στοματολογικά ζητήματα. Στην περίπτωση αυτή θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι ο Πυθικός αποτελεί το πρώτο γνωστό σύγγραμμα στην ιστορία της οδοντιατρικής με αμιγώς οδοντοστοματολογικό περιεχόμενο. Η περίοδος είναι η πλέον κατάλληλη για την εμφάνιση συγγραμμάτων αποκλειστικά για θέματα που άπτονται αμιγώς της οδοντιατρικής τέχνης. Ήδη έχει αρχίσει να διαμορφώνεται η ελληνική οδοντιατρική ορολογία, δηλαδή η ειδική γλώσσα με πλούσιο λεξιλόγιο για την περιγραφή στοματικών και οδοντικών καταστάσεων. Παράλληλα, από τους πρώτους μεταχριστιανικούς αιώνες, παρατηρείται ραγδαία 536 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 349, 13 – 14 Kühn). 537 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 40, 6 – 7 Kühn). 538 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ γένη (XIΙΙ. 996, 6 – 7 Kühn). 539 Γαληνοῦ, Περὶ ἀντιδότων (XIV. 89, 17 – 90, 1 Kühn). 540 Γαληνοῦ, Πρὸς Πίσωνα περὶ τῆς θηριακῆς (XIV. 260, 15 Kühn). 541 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 889, 13 – 17 Kühn).