Page 113 - dimkoutroumpas

ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΜΟΥΣΑΣ Ο Αντώνιος Μούσας ήταν έλληνας ιατρός, ο οποίος έδρασε στα τέλη του 1 ου αι. π.Χ. Σύμφωνα με τον Πλίνιο ήταν αδερφός του ιατρού του βασιλιά Ιόβα Ευφορβίου και μαθητής του Ασκληπιάδη. Θεράπευσε με ψυχρά λουτρά και πόση ψυχρών φαρμάκων τον Αυτοκράτορα Αύγουστο ο οποίος ήταν βαριά ασθενής και χωρίς καμία ελπίδα σωτηρίας 492 . Κατά τον Γαληνό έγραψε πολλά έργα τα οποία όμως έχουν χαθεί. Σώζονται λιγοστά αποσπάσματα κυρίως μέσω του Γαληνού, ο οποίος όμως φαίνεται ότι δεν έχει μελετήσει απευθείας τα έργα του αλλά μέσω των έργων του Ανδρόμαχου 493 , Αρχιγένη 494 και Ασκληπιάδη 495,496,497 . Δυστυχώς σε ότι αφορά τα οδοντοστοματολογικά προβλήματα δεν έχουν διασωθεί σημαντικά στοιχεία για οδοντικές και στοματικές παθήσεις παρά μόνο μια φαρμακευτική συνταγή για τις άφθες της στοματικής κοιλότητας. ἄλλο Μούσα. μυρίκης καρποῦ στ′. στυπτηρίας σχιστῆς β′. ἐν ἐλαίῳ 498 . [Άλλο του (Αντωνίου) Μούσα. Καρπού αρμυρικίου δραχμές 6, σχιστής στυπτηρίας δραχμές 2 σε λάδι.] Από τα συστατικά το αρμυρίκι χαρακτηρίζεται ως ελαφρά στυπτικό και κατάλληλο για παθήσεις του στόματος. Ταυτόχρονα, όμως, το αφέψημα του αρμυρικίου με ξίδι ή κρασί σε πλύσεις του στόματος θεραπεύει τον πονόδοντο 499,500,501 . Η σχιστή στυπτηρία είναι ίσως το διασημότερο απλό φάρμακο για στοματικά προβλήματα και η αναφορά σε αυτό πλέον γίνεται μονότονη. Είναι το πλέον στυπτικό φάρμακο, από όπου και προέρχεται το όνομά της. Χρησιμοποιείται συστηματικά όποτε απαιτείται συρρίκνωση του βλεννογόνου, δηλαδή στις 492 Gaius Plinius Secundus, Naturalis Historia 19.28 493 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ γένη (XIΙΙ. 832, 13 – 15 Kühn). 494 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 263, 1 – Kühn). 495 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 108, 9 – 13 Kühn). 496 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 206, 5 – 11 Kühn). 497 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙΙ. 326, 9 – 16 Kühn). 498 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XΙΙ. 992, 13 – 15 Kühn). 499 Γαληνοῦ, Περὶ κράσεως καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων (ΧΙΙ. 80, 11 – 81,7 Kühn). 500 Διοσκουρίδου, Περὶ ἁπλῶν φαρμάκων (Ι. 87,6 – 21 Wellmann). 501 Βλ. Απολλώνιος ο Ηροφίλειος σελ. 78.