Page 111 - dimkoutroumpas

 Ανδρόμαχος  Αέτιος ή κάποιος άλλος ιατρός πριν ή μετά τον Γαληνό. Η φαρμακευτική συνταγή καταγράφεται ως εξής: Ἀνδρομάχου πρὸς πάσας ὀδύνας ὀδόντων καὶ πρὸς μύλας, ᾗ χρῆται Γαληνος. Σχιστῆς α′. πεπέρεως λευκοῦ β′. ὀποπάνακος ἢ πεπέρεως μακροῦ τετρόβολον, σώρεως τετρόβολον, κόμεως βεβρεγμένου ἐν ὕδατι β′. τῆς ὅλης σταθμίας, κηροῦ τὸ διπλοῦν, ἀνατρίβων ἐν ὕδατι θερμῷ πρόσμιξον καὶ οὕτω χρῶ 488,489 . Θα πρέπει να θεωρήσουμε ότι πρόκειται για παρανόηση του Νεοφύτου Προδρομηνού και λανθασμένη κατανόηση του σχετικού χωρίου από το φαρμακολογικό έργο Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους του Γαληνού, από το οποίο δανείζεται το απόσπασμα. Και αυτό διότι ο Γαληνός αναφέρει: ἄλλη μυλικὴ ᾗ χρῶμαι. Στυπτηρίας σχιστῆς α′. πεπέρεως λευκοῦ β′. ὀποπάνακος ἢ πεπέρεως μακροῦ τετρώβολον, σώρεως τετρώβολον, κόμμεως βεβρεγμένου ἐν ὕδατι β′. τῆς ὅλης σταθμίας, κηροῦ τὸ διπλοῦν, ἀνατρίβων ἐν ὕδατι θερμῷ πρόσμιξον καὶ οὕτω χρῶ 490 . Παραβλέποντας τα ορθογραφικά λάθη του Προδρομηνού, παρατηρούμε ότι στην ουσία αντιγράφει το κείμενο του Γαληνού κατά λέξη. Μάλιστα ο Προδρομηνός, ενώ στην εισαγωγή αναφέρει ότι αυτή τη φαρμακευτική συνταγή χρησιμοποιεί ο Γαληνός (ᾗ χρῆται Γαληνός), εν συνεχεία αντιγράφει σχεδόν αυτολεξεί το χωρίο μεταγράφοντας έως και τη φράση του Γαληνού καὶ οὕτω χρῶ. Αυτό το στοιχείο είναι αρκετό για να πιστοποιήσουμε ότι η πηγή που χρησιμοποιεί ο Νεόφυτος Προδρομηνός είναι το έργο του Γαληνού. Γεγονός αναμενόμενο, καθώς το έργο Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν του Νεοφύτου είναι μια συλλογή κειμένων επιλεγμένων πολλές φορές κατά λέξη από συγγραφείς, όπως ο Γαληνός, Παύλος ο Αιγινήτης, Αέτιος ο Αμιδηνός κ.α. 491 Πλέον είναι φανερό ότι ο Προδρομηνός έχει κατανοήσει και αποδώσει λάθος την πατρότητα της συνταγής καθώς ο Γαληνός αναφέρει μόνο ἄλλη μυλικὴ ᾗ χρῶμαι. Δηλαδή το εν λόγω σύνθετο φάρμακο είναι ένα άλλο αναλγητικό κατά του άλγους της μύλης των δοντιών χωρίς να δηλώνει το πρόσωπο από το οποίο 488 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 1481 Κώδικας Αθηνών, φύλλο 15α. 489 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 2286 Κώδικας Παρισίων, φύλλο 93α. 490 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (XIΙ. 877, 11 – 16 Kühn). 491 Van der Eijk 2001: 283. 97