Page 110 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  καὶ δυνάμεως τῶν ἁπλῶν φαρμάκων και στη φαρμακευτική συνταγή του Ανδρόμαχου. Φαίνεται ότι πλέον υπήρχε ένα καθορισμένο πλαίσιο κανόνων βάσει των οποίων καθοριζόταν ο τρόπος δημιουργίας των φαρμακευτικών συνταγών για την αντιμετώπιση οδοντικών παθήσεων. Φαίνεται ότι ο αρχαίος ιατρός για να σχηματίσει ένα σύνθετο φάρμακο όφειλε να αναμιγνύει ουσίες με καθορισμένη και παραπλήσια δράση ως προς το επιδιωκόμενο θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η συγκεκριμένη γνώση, εκτός από την προσωπική εμπειρία, παρέχονταν από φαρμακολογικά έργα παρόμοια με τις φαρμακολογικές πραγματείες του Διοσκουρίδη και του Γαληνού. Η ανωτέρω φαρμακευτική αγωγή για τη θεραπεία του πόνου της μύλης των δοντιών μεταφέρεται αυτούσια από τον Αέτιο τον Αμιδηνό. Ο Αέτιος στο έργο του Βιβλία Ἰατρικά Ἑκκαίδεκα, και συγκεκριμένα στο όγδοο βιβλίο, διαθέτει την πλέον οργανωμένη και πλήρη διαπραγμάτευση των οδοντοστοματολογικών παθήσεων από οποιονδήποτε άλλο βυζαντινό ιατρό και καταγράφει και αποδίδει αυτή, και μόνο αυτή, τη φαρμακευτική συνταγή για οδοντική πάθηση στον Ανδρόμαχο: ῎Αλλο ᾿Ανδρομάχου· μυλικὴ ᾿Ανδρομάχου παύουσα αὐθωρὸν τὰς ὀδύνας. πεπέρεως πυρέθρου τιθυμάλλου ὀποῦ χαλβάνης ἴσα λεάνας πάντα ἀναλάμβανε τῇ χαλβάνῃ καὶ ἐντίθει εἰς τὸ βρῶμα 485 . Παρομοίως ο Νεόφυτος Προδρομηνός, αρκετούς αιώνες αργότερα, αποδίδει στον Ανδρόμαχο το ανωτέρω φάρμακο για την αντιμετώπιση του άλγους της μύλης των δοντιών ως εξής: Ἀνδρομάχου πρὸς μυλαλγίαν παύουσα. Πεπέρεως, πυρέθρου, τιθυμάλου ὀποῦ, χαλβάνης ἀνὰ α′. λεάνας, ἀναλάμβανε τὴν χαλβάνην καὶ ἐντίθει εἰς τὸ βρῶμα 486,487 . Περιέργως ο Νεόφυτος Προδρομηνός, ησυχαστής ιερομόναχος του 14 αι. ου μ.Χ. συγγραφέας και αντιγραφέας κωδίκων, αποδίδει στον Ανδρόμαχο και μια επιπλέον φαρμακευτική συνταγή, η οποία, αν και περιέχεται στο Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους ο Γαληνός δεν την αποδίδει σε αυτόν, αλλά ούτε και ο 485 Aetii Amideni Libri medicinales V-VIII. Olivieri Α. (εκδ.),Corpus Medicorum Graecorum VIII-2, Leipzig & Berlin: Teubner. 1950: (VIII. 449, 6 – 9). 486 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 1481 Κώδικας Αθηνών, φύλλο 14α. 487 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 2286 Κώδικας Παρισίων, φύλλο 92β. 96