Page 31 - 2013final
P. 31
Μέθοδοι: Από την ανάλυση της σύγχρονης βιβλιογραφίας που συλλέχθηκε από έγκυρους ψηφιακούς τόπους (PubMed, Scopus, Google) φαίνεται ότι το θέμα της λεύκανσης δημιουργεί από μόνο του ιδιαίτερη συζήτηση σχετικά με το αν το αισθητικό αποτέλεσμα που προκαλεί αντισταθμίζει πιθανά συμβάματα ή επιδράσεις σε ιστούς και υλικά της στοματικής κοιλότητας. Αναλύθηκαν στη συνέχεια και οι δύο τάσεις, αρνητική και θετική, καθεμία με τα βασικότερα επιχειρήματά της. Συμπεράσματα: Παρά την πιθανή εμφάνιση συμπτωμάτων κύρια της υπερευαισθησίας, η λεύκανση των δοντιών είναι μία συντηρητική αισθητική παρέμβαση, καθ’όλα ασφαλής εφ’ όσον γίνεται πάντα υπό την καθοδήγηση και την επίβλεψη του οδοντιάτρου και τηρώντας τις συστάσεις των διεθνών οργανισμών υγείας. 4. ΛΕΥΚΟΠΛΑΚΙΑ: ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ Ή ΕΠΕΜΒΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ; Κοφινά Β., Χαρούλης Α. Συντονίστρια: Καλογήρου Ε. Σκοπος – κλινικη σημαντικοτητα: Με τον όρο «λευκοπλακία» χαρακτηρίζεται κάθε λευκή μη αποκολλώμενη πλάκα του στοματικού βλεννογόνου, που δεν μπορεί να ενταχθεί σε κάποια αναγνωρισμένη νοσολογική οντότητα. Πρόκειται για τη συχνότερη προκαρκινική βλάβη, η οποία προσβάλλει το γενικό πληθυσμό με συχνότητα 0,5-3,4%. Ο καθορισμός της πιθανότητας κακοήθους εξαλλαγής της λευκοπλακίας και της ιδανικής αντιμετώπισης κατά περίπτωση αποτελεί θέμα κλινικού και ερευνητικού προβληματισμού. Η ποικιλία των παραγόντων (κλινικών, ιστοπαθολογικών, μοριακών) που συσχετίζονται με την πρόγνωση της λευκοπλακίας και η έλλειψη σαφών κριτηρίων επιλογής της θεραπευτικής παρέμβασης προκαλούν σημαντικές δυσχέρειες. Σκοπός αυτής της αντιπαράθεσης είναι η σύγκριση των πλεονεκτημάτων και των μειονεκτημάτων των βιβλιογραφικά προτεινόμενων τρόπων αντιμετώπισης της λευκοπλακίας. Συζητηση σχετικης βιβλιογραφιας: Η μελέτη της σύγχρονης βιβλιογραφίας καταδεικνύει τη διχογνωμία των ειδικών σχετικά με την υπεροχή της επεμβατικής ή της συντηρητικής προσέγγισης ως προς την πρόληψη κακοήθους εξαλλαγής της λευκοπλακίας. Εναλλακτικές τεχνικές επεμβατικής αντιμετώπισης περιλαμβάνουν συμβατική χειρουργική εξαίρεση, αφαίρεση με laser, ηλεκτροκαυτηριασμό και κρυοχειρουργική. Αντίθετα, μία συντηρητική προσέγγιση περιλαμβάνει εφ’όρου ζωής παρακολούθηση του ασθενούς και αποφυγή των προδιαθεσικών παραγόντων, σε συνδυασμό ή όχι με τις επεμβατικές λύσεις. Άλλες προτεινόμενες παρεμβάσεις αφορούν σε εφαρμογή μεθόδων χημειοπροφύλαξης (π.χ. ρετινοειδή) ή φωτοδυναμικής θεραπείας. Στους παράγοντες που επηρεάζουν τη θεραπευτική απόφαση συγκαταλέγονται η κλινική εικόνα της βλάβης (εντόπιση, μέγεθος, ομοιογένεια), το προφίλ του ασθενούς (φύλο, ηλικία), η ύπαρξη προδιαθεσικών παραγόντων (π.χ. κάπνισμα, αλκοόλ) και, κυρίως, η παρουσία και ο βαθμός επιθηλιακής δυσπλασίας. Συμπερασματα: Παρά την επικρατούσα απουσία σαφών κριτηρίων καθορισμού της ενδεδειγμένης θεραπείας, συντηρητικής ή επεμβατικής, η προσέγγιση κάθε λευκοπλακίας θα πρέπει να είναι εξατομικευμένη, με κύριο στόχο την αποφυγή κακοήθους εξαλλαγής και την έγκαιρη διάγνωση. 5. ΣΤΟΜΑΤΙΚΗ ΥΓΙΕΙΝΗ ΜΕ ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ Ή ΣΥΜΒΑΤΙΚΗ ΟΔΟΝΤΟΒΟΥΡΤΣΑ; Τσουκαλά Ε., Σφακιωτάκης Κ., Καρακουσόγλου Μ. Συντονιστής: Παπαϊωάννου Β. Η οδοντική μικροβιακή πλάκα αποτελεί βασικό αιτιολογικό παράγοντα στην αιτιολογία της τερηδόνας, ουλίτιδας και περιοδοντίτιδας και ως εκ τούτου η αφαίρεσή της παίζει σημαντικό ρόλο στην πρόληψή τους. Η αποτελεσματική αφαίρεσή της προϋποθέτει την σωστή επιλογή οδοντόβουρτσας ή άλλων μηχανικών και χημικών μέσων και την τήρηση των κανόνων στοματικής υγιεινής. Παρόλο που οι ηλεκτρικές οδοντόβουρτσες εισήχθησαν για πρώτη φορά στην αγορά το 1960, η χειροκίνητη οδοντόβουρτσα παραμένει η πιο διαδεδομένη οδοντόβουρτσα στο ευρύ κοινό. Σκοπός της εργασίας είναι η αντιπαράθεση των πλεονεκτημάτων και μειονεκτημάτων της ηλεκτρικής έναντι της συμβατικής οδοντόβουρτσας σε κλινικό, προσωπικό και οικονομικό επίπεδο. Αρχικά παρατίθενται τα χαρακτηριστικά της μηχανοκίνητης και της συμβατικής οδοντόβουρτσας ξεχωριστά (είδη, σχέδια κεφαλής, κοστολόγιο, μηχανικά χαρακτηριστικά). Στη συνέχεια, σύμφωνα με αποτελέσματα 30