Page 293 - dimkoutroumpas

 Οι Οδοντικές Προσθέσεις στον Αρχαίο Κόσμο  Ωστόσο μεγαλύτερος όγκος πρωτογενών μη ιατρικών πηγών σχετικά με προσθετικές οδοντικές εργασίες εντοπίζονται στον Οράτιο (65 – 8 π.Χ.) και κυρίως στον Μαρτιάλιο (40-104 μ.Χ.) Ο κορυφαίος λατίνος ποιητής Οράτιος στο έργο του Σάτιρες (Sermones) αναφέρεται σε τεχνητά δόντια, αλλά και περούκες που χρησιμοποιούσαν οι γυναίκες των ανώτερων τάξεων της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας προφανώς για λόγους καλλωπισμού: ... At illae currere in urbem. Canidiae dentes, altum Saganae caliendrum excidere atque herbas atque incantata lacertis vincula cum magno risuque iocoque videres. 1257 [Το έβαλαν για την πόλη τρέχοντας! Πολύ θα γελούσες και θα γλεντούσες αν έβλεπες τα δόντια της Κανίδιας και την ψηλή περούκα της Σαγάνης και τα βοτάνια και τα μαγικά περίαπτα να πέφτουν χάμω.] Πιο γλαφυρές είναι οι περιγραφές του διάσημου σατιρικού ποιητή Μαρτιάλιου από τις οποίες αντλούμε πολύ χρήσιμες πληροφορίες καθώς συχνά αρέσκεται να διακωμωδεί στα γραπτά του τις οδοντικές προσθέσεις. Όπως, την εποχή που έζησε ο Οράτιος, έτσι και στην όχι μακρινή εποχή του Μαρτιάλιου, οι γυναίκες οι οποίες είχαν την οικονομική δυνατότητα χρησιμοποιούσαν για αισθητικούς λόγους αγορασμένα μαλλιά και δόντια. Αναντίρρητα ο όρος «αγορασμένα δόντια» σχετίζεται με τεχνητές οδοντικές προσθέσεις προς αισθητική αποκατάσταση τουλάχιστον των πρόσθιων δοντιών. Dentibus atque comis (nec te pudet) uteris emptis. Quid facies oculo, Laelia? Non emitur 1258 . [Χρησιμοποιείς αγορασμένα δόντια και μαλλιά, χωρίς να ντρέπεσαι. Όσο για μάτι, τί θα κάνεις, Λαίλια; Αυτό δεν αγοράζεται!] Τα υλικά από τα οποία ήταν κατασκευασμένα τα υποκατάστατα των δοντιών στις προσθετικές κατασκευές ήταν από λαξευμένο οστό ή ελεφαντόδοντο. Sic dentata sibi videtur Aegle Emptis ossibus, Indicoque cornu 1259 . 1257 Horatius. Sermones I.8. 47-50 1258 Martialis Epigrammaton 12,23.1-2 1259 Martialis Epigrammaton 1,72.3-4 279