Page 285 - dimkoutroumpas

 Οι Οδοντικές Προσθέσεις στον Αρχαίο Κόσμο  ο οποίος είχε λάβει μέρος στις ανασκαφές της νεκρόπολης του Satricum, πιστοποιεί ότι υπάρχει μια πληθώρα πληροφοριών για την εκεί ανακαλυφθείσα πρόσθεση 1222 . Είναι πραγματικά λυπηρό ότι η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των πρώιμων οδοντικών κατασκευών δεν έλαβε την απαιτούμενη προσοχή από τους ανασκαφείς. Το γεγονός αυτό έχει ολέθρια αποτελέσματα στην έγκυρη και σε στέρεες βάσεις επιστημονική μελέτη τους, εφόσον τα συνοδά ευρήματα και η τοποθεσία ανακάλυψής τους είναι αρκετά ανακριβή. Δυστυχώς, το πρόβλημα διογκώνεται αφού οι περισσότερες αρχαίες οδοντικές προσθετικές κατασκευές, είτε ανακαλύφθηκαν από οργανωμένες αποστολές είτε από τυμβωρύχους, διασκορπίστηκαν ανά την υφήλιο. Αυτή η διασπορά είχε ως αποτέλεσμα ένας σημαντικός αριθμός να καταλήξει σε ιδιωτικές συλλογές, όπως η οδοντική πρόσθεση της Τανάγρας, η οποία ανήκε στη συλλογή Λάμπρου και σήμερα φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείου στην Αθήνα 1223 , ή οι δύο ετρουσκικές προσθέσεις που ανήκαν στη συλλογή του κόμη Bruschi Falgari του Corneto και σήμερα εκτίθενται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Tarquinia 1224 , όπως θα δούμε στη συνέχεια. Ωστόσο, άλλες οδοντικές προσθετικές εργασίες που κατέληξαν σε ιδιωτικές συλλογές έχουν απολεσθεί οριστικά 1225 . Το σύνολο αυτών των ευρημάτων, και ειδικά όσων είχαν καταλήξει σε ιδιωτικές συλλογές, συνοδεύονται από ελάχιστες ή και καθόλου μαρτυρίες τόσο ως προς τον τόπο όσο και ως προς τον τρόπο απόκτησής τους και σαφέστατα χωρίς το υπόλοιπο σκελετικό υλικό και ειδικά τα κρανία στα οποία εδράζονταν. Είναι χαρακτηριστική η περίπτωση του ευρήματος της Valsiarosa στην Ετρουρία, όπου ο Becker απέδειξε ικανοποιητικά ότι το κρανίο στο οποίο σήμερα εκτίθεται ανήκει σε μεγαλόσωμο άρρενα, ασυνήθιστα μεγάλο για άτομο της κεντρικής Ιταλίας. Πρόκειται για κρανίο το οποίο δεν ανήκει σε Ετρούσκο αλλά σε άτομο το οποίο εμφάνιζε χαρακτηριστικά τα οποία εντοπίζονται συχνότερα στους βορειο- ευρωπαϊκούς πληθυσμούς 1226 . Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να οδηγηθούμε στα ακριβώς αντίθετα από τα αναμενόμενα και επιστημονικώς παραδεκτά σήμερα αποτελέσματα. Έτσι, ειδικά για την περίπτωση των ετρουσκικών οδοντικών προσθετικών κατασκευών, δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι ότι γνάθοι στις οποίες 1222 Pot 1987: 35. 1223 Αριθμός Καταλογογράφησης Λ 358, Ευρετήριο Συλλογής Χαλκών, Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Αθηνών. 1224 Bliquez 1996: 2649-2650. 1225 Becker 1999 Α: 103-111. 1226 Becker 1999 Β: 52-54. 271