Page 280 - dimkoutroumpas

  Η Οδοντιαττρική στον Αρχαίο κόσμο  εικόόνας αναφέέρεται ότι πρόκειται για μια ππολύ αρχαίία οδοντάγγρα και τίπποτα περρισσότερο 12114 . Αργότερρα, το 1921, ο Sudhooff στο έργοο του Geschhichte der ZZahnheilkuunde ανααπαράγει τηην ίδια πληροφορία όττι δηλαδή ππρόκειται γιια οδοντάγρρα 1215 . Μάλλιστα η ανναπαραγωγγή γίνεται κκατά εντελώώς πανομοιιότυπο τρόππο: μέσω μιιας εικόναςς της «οδοοντάγρας» με την οποοία δηλώνεεται ότι βρρίσκεται στο Αρχαιολοογικό Μουυσείο Αθηηνών. Το πλλέον περίερργο και ανεεξήγητο γεγονός είναιι πώς περίππου στα 1909 ο Gueerini και σστη συνέχεια στα 19921 ο Suddhoff προφφανώς επισσκεπτόμενοιι το Μουυσείο Αθηννών (γεγοννός που πισστοποιείταιι από τις διαφορετικκές λήψεις του ίδιοου ιατρικούύ εργαλείουυ) αναφέροουν το ιατρρικό εργαλλείο ως οδοοντάγρα, εννώ ο επίσσημος χαρρακτηρισμόςς από το Μουσείο είναι ασαφφής αφού δηλώνεταιι ως οδονντάγρα ή ριζάγρα. Ο χαρακκτηρισμός είναι ελλιιπής καθώς η οδοντάάγρα και ηη ριζάγρα έχουν διαφφορετικό σχχεδιασμό κααι χρήση. Το υλλικό κατασσκευής τηης είναι κκράμα χαλλκού. Το σσυνολικό μμήκος της είναι μόλιις 6,8 εκαατοστά με ταα μικρά σκέέλη να έχουυν μήκος αππό τον αρμμό 2 εκατοσστά. Το δε άνοιγμα τηης κεφαλήςς όταν τα σκέλη είνναι στην εγγύτερη θέση είνααι 0,5 εκα ατοστό. Λόγω των υπερρβολικά μικκρών διαστάάσεων της θα πρέπεει να αποκκλειστεί η χρήση τηης ως οδονντάγρας κκαι πολύ περισσότερρο ως ριζάάγρας, άποοψη στην οοποία συμφωνεί και ο Dude 1216 . Είναι αμφφίβολο αν μπορεί ναα χρησιμοποιηθεί γιια τη σύλλληψη κ και απομμάκρυνση οποιουδήποτε αντιικειμένου ααπό το ανθρρώπινο σώμμα και μάλλλον θα Η πλέον διάσησημη οδοντάάγρα της αρχααιότητας δυυστυχώς δεεν είναι πρέπει να θεεωρηθεί όττι έχει ακκριβώς ανττίθετη οδονντάγρα χρήήση, λειτουρργώντας ως διαστολέαςς. 1214 GGuerini 1909: 52. 1215 SSudhoff 1921: 559-60. 1216 RRing 1985: 41. 266