Page 29 - dimkoutroumpas

 Ιπποκρατική Οδοντιατρική  Η δεύτερη περίπτωση αιμωδίας των δοντιών εμφανίζεται όταν το άτομο αντιλαμβάνεται την τριβή μεταξύ δύο σωμάτων . Ωστόσο ως ορισμός είναι μάλλον 65 γενικός και ακατάληπτος. Εκ των πραγμάτων θα πρέπει να στραφούμε για μια ακόμα φορά στον μεγαλύτερο σχολιαστή του Ιπποκράτη, τον Γαληνό προκειμένου να προσεγγίσουμε καλύτερα την έννοια της αιμωδίας. Σύμφωνα με την προσέγγισή του η αιμωδία είναι ένα εξαιρετικό δείγμα της αισθητικής ικανότητας του ατόμου για το στόμα, αλλά ιδιαίτερα για τα δόντια. Συνήθως προκαλείται από τα οξέα και στυφές τροφές, ενώ ως απόρροια της αιμωδίας μπορεί να είναι το μούδιασμα ολόκληρου του σώματος . Ωστόσο, δηλώνει αδυναμία να ερμηνεύσει την εκδήλωση 66 του φαινομένου της αιμωδίας στις αποκλειστικές περιοχές του στόματος που προσβάλλονται δηλαδή τα ούλα και τα δόντια μετά από την επίδραση τέτοιων τροφών ή οξέων . Ο Γαληνός ξεκαθαρίζει ότι η αιμωδία δεν επιδρά σε όλο το 67 στόμα, δηλαδή δεν «αναισθητοποιεί» τη στοματική κοιλότητα στο σύνολό της, αλλά προσβάλει εκλεκτικά μόνο τα ούλα και τα δόντια. Κλείνοντας την αναφορά στην αιμωδία θα πρέπει να αναφέρουμε μιας και χρησιμοποιείται μέχρι και σήμερα ως όρος γενικότερα, ότι η ετυμολογική προέλευση της λέξης δεν προέρχεται από το αίμα, αλλά από το λήμμα αἱμός που σημαίνει πόνος και ὀδων που σημαίνει δόντι. Έτσι από το ρήμα αἱμωδιῶ προέρχονται όλα τα παράγωγα και ο τύπος μουδιάζω που εξακολουθεί να χρησιμοποιείται έως σήμερα. Οδοντικός Πόνος Η οδονταλγία αποτελεί ένα γενικό σύμπτωμα το οποίο αντιμετωπίζεται είτε φαρμακευτικά είτε χειρουργικά με εξαγωγή του δοντιού. Απεναντίας, η δίαιτα που αποτελεί την πρωταρχική θεραπευτική διαδικασία της ιπποκρατικής διδασκαλίας και θα ήταν αναμενόμενη η αξιοποίηση της πρώτη από όλες τις αγωγές κατά της οδονταλγίας αλλά και γενικά των παθήσεων του στόματος ούτε καν μνημονεύεται προφανώς διότι αντιμετωπίζεται ως αναποτελεσματική. Ως βασική αιτία της οδονταλγίας θεωρείται το φλέγμα το οποίο εισέρχεται κάτω από τις ρίζες των δοντιών. Με την εισβολή του φλέγματος τα δόντια διαβρώνονται και καταστρέφονται. Αυτή η καταστροφική αλλοίωση των δοντιών πραγματοποιείται 65 Ἱπποκράτους, Περὶ Χυμῶν (V. 490,2-3 Littré). 66 Γαληνοῦ, Περὶ αἰτίων συμπτωμάτων (VII. 108,15-19 Kühn). 67 Γαληνοῦ, Περὶ τῶν πεπονθότων τόπων (VIΙI. 86,15-87,13 Kühn). 15