Page 158 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  σε σχέση με αυτές τις οδοντικές και στοματικές παθήσεις, σύμφωνα με την ιπποκρατική διδασκαλία είναι ωφέλιμα για τα δόντια, καθώς εμφανίζονται να θερμαίνουν ισχυρά. Οι τέσσερεις φαρμακευτικές συνταγές για την αντιμετώπιση οδοντοστοματολογικών προβλημάτων φανερώνουν ότι ο Τιμοκράτης διέθετε βαθιά γνώση των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των ουσιών με ιατρική χρήση. Παρασκευάζει φαρμακευτικές συνταγές αξιοποιώντας θεραπευτικές ουσίες, οι φαρμακευτικές ιδιότητες των οποίων είναι απόλυτα προσανατολισμένες προς τον επιδιωκόμενο στόχο. Αναμειγνύει ουσίες που ως απλά φάρμακα διαθέτουν εγνωσμένη θεραπευτική δράση για τον σκοπό που επιλέγονται. Η αξία των παραγόμενων από τον Τιμοκράτη σύνθετων φαρμάκων είναι μεγάλη καθώς χαίρουν εκτιμήσεως από όλους τους μεταγενέστερους βυζαντινούς ομοτέχνους του και συνεχίζουν να προτείνονται τουλάχιστον μέχρι τον 16 αι 662 . Επομένως για περισσότερο από 16 ο αιώνες ο Τιμοκράτης ανήκει στους πλέον πολυδιαβασμένους και πολυχρησιμοποιημένους συγγραφείς για οδοντικές και στοματικές παθήσεις αναδεικνυόμενος έτσι σε μια σημαντική μορφή της αρχαίας ελληνικής οδοντιατρικής πράξης. 662 Νεοφύτου Προδρομηνοῦ, Διδασκαλία περὶ τῶν ἐν τοῖς ὀδοῦσι παθῶν, υπ᾿ αριθ. 1481 Κώδικας Αθηνών. 144