Page 74 - 2013final

σ' αυτή σπουδαίο ρόλο διαδραματίζει η περιοχή του στόματος, με την οποία επικοινωνούμε και εκφράζουμε πληθώρα συναισθημάτων. Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται στην καθημερινή κλινική οδοντιατρική πράξη ότι ολοένα και περισσότεροι ασθενείς επισκέπτονται τον οδοντίατρο όχι μόνο για να αντιμετωπίσουν λειτουργικά προβλήματα και πόνο αλλά και για να βελτιώσουν την αισθητική εμφάνιση της οδοντοφυΐας τους. Είναι πλέον γεγονός ότι ένα όμορφο χαμόγελο μπορεί να χαρίσει σ' έναν άνθρωπο αυτοπεποίθηση, επαγγελματική και κοινωνική επιτυχία και να προδιαθέσει θετικά τον συνομιλητή του. Κύριο χαρακτηριστικό ενός χαμόγελου είναι τα έξι πρόσθια δόντια της άνω γνάθου. Ο κλινικός οδοντίατρος για να αντιμετωπίσει τα αισθητικά προβλήματα των ασθενών του θα πρέπει να γνωρίζει κάποια χαρακτηριστικά αυτών των δοντιών και κυρίως των κεντρικών τομέων της άνω γνάθου αφού αυτοί δεσπόζουν στο χαμόγελο. Το σχήμα και το μέγεθος αυτών των δοντιών επηρεάζεται από το σχήμα του προσώπου αλλά και από την ηλικία και το φύλο του ασθενούς. Ακόμα η σχέση των προσθίων δοντιών μεταξύ τους προκειμένου για ένα αρμονικό αποτέλεσμα θα πρέπει να ακολουθεί κάποιους κανόνες όπως για παράδειγμα αυτός της χρυσής αναλογίας. Η εφαρμογή της στα δόντια ορίζει την κατά μέτωπο προβολή του εύρους του κεντρικού τομέα ως προς του πλάγιου τομέα με αναλογία 1:0,618 και το εύρος του πλάγιου τομέα ως προς το εύρος του κυνόδοντα σε αναλογία 1:0,618. Τέλος η σχέση των δοντιών με τα μαλακά μόρια που τα περιβάλλουν, τόσο τους περιοδοντικούς όσο και τους περιστοματικούς ιστούς, διέπεται κι αυτή από κανόνες η εφαρμογή των οποίων θα οδηγήσει τελικά σ’ένα όμορφο, νεανικό χαμόγελο. 87. ΠΡΟΓΝΩΣΗ ΔΟΝΤΙΩΝ ΜΕ ΠΕΡΙΟΔΟΝΤΙΚΗ ΝΟΣΟ Κουρογιάννη Α., Κρίκου Ε., Πανή Ε., Χριστοδουλίδου Χ. Σκοπός και κλινική σημαντικότητα: Αναφερόμενοι στην πρόγνωση ενός περιοδοντικά προσβεβλημένου δοντιού εννοούμε την “πρόβλεψη” για διατήρησή του σε συνθήκες βιολογικά, λειτουργικά και αισθητικά αποδεκτές για το μεγαλύτερο δυνατό χρονικό διάστημα. Ο καθορισμός της πρόγνωσης αποτελεί αναπόσπαστο τμήμα της περιοδοντικής πράξης καθώς και άλλων τομέων της οδοντιατρικής με σκοπό την κατάρτιση ενός πλήρους σχεδίου θεραπείας. Η πρόγνωση του περιοδοντικά προσβεβλημένου δοντιού απαιτεί την αξιολόγηση πολλών παραγόντων όπως η κινητικότητα του δοντιού, η βαρύτητα και η μορφή της περιοδοντικής βλάβης , η προσβολή του σημείου συμβολής των ριζών και τελικά αν το δόντι μπορεί να αποτελέσει στήριγμα σε επανορθωτική αποκατάσταση. Σκοπός μας είναι να παραθέσουμε τα συστήματα που έχουν προταθεί κατά καιρούς από διάφορους ερευνητές και να διαπιστώσουμε αν στηριζόμενοι σε συγκεκριμένα κριτήρια μπορούμε να θέσουμε με ακρίβεια την πρόγνωση περιοδοντικών δοντιών. Συζήτηση της σχετικής βιβλιογραφίας: Παραδοσιακά συστήματα που βασίζονται στην απώλεια δοντιών δεν είναι χρήσιμα στη θεραπεία αντιμετώπισης του περιοδοντικού ασθενή. Σύμφωνα με τη βιβλιογραφία στην οποία ανατρέξαμε, τα κριτήρια για τον καθορισμό της πρόγνωσης παραμένουν ένα αμφιλεγόμενο θέμα. Αν και στα διάφορα συστήματα εντοπίζονται κριτήρια κοινώς αποδεκτά, η πρόγνωση παραμένει μια δυναμική έννοια που απαιτεί γνώση, εμπειρία και συχνή επαναξιολόγηση σε εξατομικευμένο επίπεδο. Συμπεράσματα: Η σωστή αξιολόγηση όλων των παραμέτρων που επηρεάζουν την πρόγνωση ενός περιοδοντικά προσβεβλημένου δοντιού οδηγεί στη ιεράρχηση των θεραπευτικών ενεργειών και όσο πιο ακριβής και αντικειμενική είναι τόσο ασφαλέστερα θα οδηγήσει στο προβλεπόμενο αποτέλεσμα. 88. ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΕΠΙΜΗΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΡΙΖΑΣ ΣΕ ΕΝΔΟΔΟΝΤΙΚΑ ΘΕΡΑΠΕΥΜΕΝΑ ΔΟΝΤΙΑ Τζουρμανάς Ρ., Πάσιου Α. Εισαγωγή: Η διάγνωση των επιμήκων καταγμάτων της ρίζας (ΕΚΡ) αποτελεί στις περισσότερες περιπτώσεις, ιδιαίτερα δύσκολη και σύνθετη διαδικασία ακόμη και για τους πλέον έμπειρους κλινικούς. Σκοπός: Είναι η παρουσίαση των συμπτωμάτων και των φυσικών και ακτινογραφικών σημείων με τα οποία εκδηλώνονται τα ΕΚΡ. 73