Page 74 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  (κακάδιασμα) 264 . Αφού το μείγμα βδελλίου και αρσενικού τοποθετηθεί στην πάσχουσα περιοχή καλύπτεται κατόπιν με επίθεμα από μαλλί εμβαπτισμένο σε ροδέλαιο, το οποίο έχει δράση στυπτική και ως υγρό χρησιμοποιείται για πλύσεις του στόματος στον πονόδοντο 265 . Η φαρμακευτική αγωγή την οποία προτείνει ο Ηρακλείδης για την αντιμετώπιση των εσχαρών, όπως ήταν αναμενόμενο δεν ταυτίζεται πλήρως με τις φαρμακολογικές θεωρήσεις του Γαληνού ή του Διοσκουρίδη. Ειδικά ο Γαληνός είναι ξεκάθαρος ότι για την απομάκρυνση των εσχαρών απαιτούνται κυρίως φάρμακα που διαθέτουν ρυπτικές (απορρυπαντικές) ιδιότητες 266 . Όμως, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας ότι ο Ηρακλείδης ο Ταραντίνος είναι ο κυριότερος εκπρόσωπος της Ιατρικής Σχολής των Εμπειρικών, μιας ιατρικής αίρεσης σύμφωνα με την οποία η ιατρική δεν έπρεπε να βασίζεται σε θεωρητικά αξιώματα. Δηλαδή, κεντρικό σημείο της θεώρησης των εμπειρικών αποτελεί η άρνησή τους να προσκολληθούν σε οποιαδήποτε μορφή θεωρίας και θεραπεύουν με βάση την εμπειρία τους. Στηρίζουν τις παρατηρήσεις τους στα φαινόμενα, δηλαδή στα συμπτώματα τα οποία εκδηλώνουν οι ασθένειες. Σε κάθε περίπτωση, πρεσβεύουν ότι τα κλινικά ευρήματα και μόνο αυτά μπορούν να αποτελέσουν την ασφαλή αφετηρία για τη θεραπεία μιας νόσου. Κύριο χαρακτηριστικό της ιατρικής πράξης των Εμπειρικών αποτελεί η χρήση δοκιμασμένων και αποδεδειγμένα αποτελεσματικών φαρμάκων στις ίδιες ή παρεμφερείς ασθένειες και τραύματα 267,268 . Έτσι κι ο Ηρακλείδης ο Ταραντίνος δεν δεσμεύεται απόλυτα από καμιά προγενέστερη θεωρητική φαρμακολογική προσέγγιση. Εκτός από τις θεραπευτικές αγωγές για τις εσχάρες έχει διασωθεί και ένα φάρμακο του Ηρακλείδη σχετικά με τις άφθες. Δυστυχώς, ο Γαληνός δεν παρέχει διευκρινήσεις για την πηγή από την οποία την άντλησε την πληροφορία του. Ενδεχομένως να προέρχεται από τον Στατίλιο Κρίτωνα, καθώς συμπεριλαμβάνεται σε μια συλλογή σύνθετων φαρμάκων υπό τον τίτλο Πρὸς ἄφθας Κρίτωνος και έχει ως ακολούθως: 264 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (V. 74, 1 – 13 Wellmann). 265 Διοσκουρίδου, Περὶ ὕλης ἰατρικῆς (Ι. 43,11 – 16 Wellmann). 266 Γαληνοῦ, Περὶ συνθέσεως φαρμάκων τῶν κατὰ τόπους (ΧΙΙ. 951,18 – 952,2 Kühn). 267 Conrad L.I. et al. 2007:36. 268 Nutton 2004: 148 – 150. 60