Page 344 - dimkoutroumpas

  Η Οδοντιαττρική στον Αρχαίο κόσμο  το δδόντι το οπποίο υπάρχεει στην καττασκευή είνναι κεντρικκός τομέας της άνω κιι όχι της κάτω γνάθου 1423 . Η μελέέτης της πρρόσθεσης σστη σημεριννή της μορρφή αποκαλλύπτει έντονες παρραμορφώσειις, ώστε είνααι εξαιρετικκά δύσκοληη η εξαγωγήή συμπερασσμάτων γιαα την αρχχική της μορρφή και τη λειτουργίαα της. Η καταασκευή αποτελείται ααπό δύο δαακτυλίους χχρυσού ελάάσματος πάχχους 0,2 mm και κκυμαινόμενοου ύψος αππό 5 mm έέως 6,5 mmm. Το συνολλικό μήκοςς της οδονντικής πρόόσθεσης σττη σημεριννή της μοορφή είναι 4,5 cm. Στο ένα άάκρο περριλαμβάνει ένα δόντι,, το δε υππόλοιπο τμήήμα έχει ππαραμορφωωθεί και έχχουν συμμπέσει τα τοοιχώματά τοου. Αν και λλόγω της παραμόρφωσσης δεν είνααι ευδιάκριτη η περριοχή της μμεσότητας ττης κατασκκευής, προσσεκτική πααρατήρησή της φανερώνει την ν ύπαρξη δύύο γραμμώνν συγκόλλησσης στη γλωωσσική επιφάνεια. Η δ δε παρατήρρηση της κάτοψης επιβεβαιώνεει την ύπαρρξη δύο δακκτυλίων με σσφυρήλατηη συγκόλλησση. 1423 SSchneider 2000: 34. 330