Page 339 - dimkoutroumpas

 Οι Οδοντικές Προσθέσεις στον Αρχαίο Κόσμο  ένας ακόμα κεντρικός τομέας τα χαρακτηριστικά του οποίου υποδηλώνουν ότι δεν ανήκει στο ίδιο άτομο με τα υπόλοιπα τρία δόντια. Παρουσιάζει διαφορές στο χρώμα, αλλά και στις διαστάσεις της μύλης και της ρίζας, ενώ οι κοπτικές γωνίες είναι οξύτερες και διαγράφονται με μεγαλύτερη σαφήνεια σε σχέση με τον άλλο κεντρικό τομέα. Επίσης, δεν παρουσιάζει έντονη αποτριβή, όπως παρατηρείται στα άλλα τρία δόντια. Η θέση των δοντιών στην περίδεση της κατασκευής είναι ανακόλουθη με τη φυσιολογική θέση των δοντιών στον φραγμό. Θα πρέπει να σημειωθεί εμφατικά ότι ο κυνόδοντας βρίσκεται τοποθετημένος ανάμεσα σε δύο κεντρικούς τομείς και υπερέχει τόσο στο κοπτικό όσο και στο ακρορριζικό τμήμα. Όλα τα ακρορρίζια τους έχουν λειανθεί μηχανικά, χωρίς να βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα η οδοντική πρόσθεση, πέρα από τη λάθος τοποθέτηση του κυνόδοντα, να έχει σχεδόν μηδενικές πιθανό- τητες να είναι λειτουργική, με τον κυνόδοντα να ενοχλεί τόσο στην φατνιακή ακρολοφία όσο και στο μασητικό επίπεδο. Είναι αδύνατο αυτή η κατασκευή να υπήρξε προϊόν κάποιου, ο οποίος διέθετε ανατομικές γνώσεις του στόματος και γνώριζε τη μορφολογία των δοντιών. Ωστόσο, είναι αξιοθαύμαστη η ακρίβεια με την οποία έχουν διανοιχθεί και στα 325