Page 335 - dimkoutroumpas

 Οι Οδοντικές Προσθέσεις στον Αρχαίο Κόσμο  αντικαθιστούσε το οδοντικό γεφύρωμα 1397 . Ο έλεγχος του σύρματος έδειξε ότι άργυρος περιείχε προσμίξεις χαλκού και είχε διαβρωθεί σε χλωριούχο άργυρο. Η παρατήρηση αυτή είναι σημαντική διότι δείχνει πως φθηνές αργυρές κατασκευές πιθανόν να ήταν αρκετά συχνές μεταξύ των λιγότερων ισχυρών μελών της αιγυπτιακής κοινωνίας, αλλά ίσως ο άργυρος σε αυτές τις προσθέσεις έχει διαβρωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε ενδεχομένως να περνά απαρατήρητος στις περισσότερες περιπτώσεις. Οδοντικές προσθέσεις στον Ελλαδικό χώρο Οι οδοντικές προσθέσεις οι οποίες έχουν ανακαλυφθεί στην Ελλάδα παρουσιάζουν μια ενδιαφέρουσα ιδιαιτερότητα καθώς απαντώνται και οι δύο τύποι των αρχαίων οδοντικών προσθέσεων: συρμάτινος (ανατολική Μεσόγειος) και ελασμάτινος (Ετρουρία). Το γεγονός αυτό ήταν εν πολλοίς αναμενόμενο, αν αναλογιστούμε τη θέση της Ελλάδας σε σχέση τόσο με την Ιταλική χερσόνησο όσο και με την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Ήδη από το 1904 ο Platschick, χωρίς προφανώς να γνωρίζει καμία από τις οδοντικές προσθέσεις οι οποίες ανακαλύφθηκαν στην Ελλάδα, υπέθετε ότι θα έπρεπε να αναμένουμε την εύρεση και των δυο τύπων οδοντικών γεφυρωμάτων στον ελλαδικό χώρο 1398 . Η υπόθεση αυτή επιβεβαιώθηκε με την ανακάλυψη δύο οδοντικών προσθετικών κατασκευών στη Ερέτρια και την Τανάγρα. Έτσι το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο στην Αθήνα αποτελεί το μοναδικό μουσείο της υφηλίου, το οποίο διαθέτει στη συλλογή του δυο οδοντικές προσθέσεις αντιπροσωπεύουσες τους δυο ξεχωριστούς τύπους που απαντώνται στον Αρχαίο Κόσμο: α) την περίτεχνη συρμάτινη οδοντική προσθετική κατασκευή της Ερέτριας, η οποία απαντάται στην Ανατολική Μεσόγειο, και β) την ελασμάτινη συγκρατητική οδοντική κατασκευή της Τανάγρας, ετρουσκικής τεχνοτροπίας. Οι οδοντικές προσθέσεις έλαβαν το όνομά τους από την εικαζόμενη περιοχή ανασκαφής τους: Ερέτρια και Τανάγρα αντίστοιχα. Η πρώτη δημοσίευση της Ταναγραίας οδοντικής προσθετικής κατασκευής πραγματοποιήθηκε το 1899 από το Deneffe, ο οποίος μας παρέχει κρίσιμα στοιχεία σχετικά με την εύρεση και χρονολόγησή της 1399 . Το γεφύρωμα της Ερέτριας παρουσιάζεται το 1909 από τον Guerini, λίγα χρόνια μετά την εύρεσή του. Δυστυχώς ο Guerini απλώς δημοσιεύει εικόνες των δυο οδοντικών προσθέσεων χωρίς να αναφέρει το παραμικρό για αυτές, 1397 Becker 1995-96: 86. 1398 Platschick 1904: 241. 1399 Deneffe 1899: 26-27. 321