Page 330 - dimkoutroumpas
P. 330
Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο σύρματος, όσο το δυνατόν, εγγύτερα στα σημεία επαφής στηρίζοντας έτσι το κάθε δόντι στο μεσοδόντιο σε επιφάνεια περίπου στο μισό του πλήρους μήκους του. Το σύρμα συνεχίζει έτσι κυματιστά σε μια φορά αντίθετη με τους δείκτες του ωρολογίου μέσα σε όλους τους μεσοδόντιους χώρους εκτός από τον τελευταίο. Η κατασκευή τελειώνει με μια σύντομη θηλιά γύρω από τα συγκρατητικά σύρματα. Σύμφωνα με τον Clawson είναι αξιοσημείωτη η στενή προσαρμογή του στους αυχένες των δοντιών. Στον κάτω δεξιό κυνόδοντα εναποθέσεις από τον σίελο είχαν επικαλύψει την κατασκευή στο σημείο αυτό. Αυτό αποδεικνύει ότι η κατασκευή ήταν λειτουργική και δεν είχε τοποθετηθεί μετά θάνατο. Ο Clawson από την εξέταση του κρανίου συμπεραίνει ότι το άτομο το οποίο έφερε την κατασκευή ήταν μέσης ηλικίας, ιδιαίτερα μεγαλόσωμο με δυνατούς μύες, παρουσιάζοντας αποτριβές στις μασητικές και κοπτικές επιφάνειες των δοντιών. Τα δόντια του θα πρέπει να καταπονούνταν ιδιαίτερα κατά τη μάσηση και κάθε άλλη συγκρατητική κατασκευή δεν θα ήταν το ίδιο επιτυχής 1368 . Αιγυπτιακές οδοντιατρικές Προσθέσεις Ενδεχομένως, ο τίτλος είναι ελαφρώς παραπλανητικός καθώς πρόκειται για οδοντικές κατασκευές, οι οποίες σαφώς ανακαλύφθηκαν στην Αίγυπτο, αλλά δεν αποτελούν δείγματα άσκησης κάποιας μορφής οδοντοτεχνικής ή επεμβατικής οδοντιατρικής πριν από την ελληνιστική περίοδο. Πράγματι, αν και τα παλαιότερα ιατρικά αρχεία τα οποία αφορούν την άσκηση στοιχειώδους οδοντιατρικής περίθαλψης εντοπίζονται σε αιγυπτιακούς ιατρικούς παπύρους του 17 και 18 ου ου αι. π.Χ., σε κανένα από τα κείμενα αυτά δεν εντοπίζεται κάποια αναφορά η οποία να σχετίζεται καθ’ οποιονδήποτε τρόπο με οδοντιατρικές προσθέσεις. Είναι πολύ δύσκολο να φανταστούμε το είδους της επεμβατικής οδοντιατρικής η οποία ασκούνταν στην αρχαία Αίγυπτο πριν από την κατάκτησή της από τον Μέγα Αλέξανδρο και την εγκατάσταση των Ελλήνων. Στα χιλιάδες κρανία που έχουν ανακαλυφθεί και έχουν εξετασθεί συστηματικά δεν εντοπίζεται καμία απολύτως απόδειξη, ούτε καν ένδειξη εφαρμογής οδοντικής πρόσθεσης 1369 . Ήδη από το 1889 ο Deneffe επεσήμανε πρώτος την απουσία οδοντικών προσθέσεων στην Αίγυπτο των Φαραώ 1370 . Από τότε έχει αναπτυχθεί μια ιδιαίτερα εκτεταμένη βιβλιογραφία, όπου το σύνολο των ερευνητών Ruffer (1921) 1371 , Brown (1934) 1372 , Weinberger 1368 Clowson 1934: 23-31. 1369 Miller 2008: 65. 1370 Deneffe 1899: 54-56. 1371 Ruffer 1921: 314. 316