Page 332 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  τεκμηριωθεί. Ο Leek ανατρέπει σχετικά εύκολα την πρώιμη χρονολόγηση θεωρώντας ότι πρόκειται για πρόσθεση της ελληνιστικής περιόδου 1386 . Η κατασκευή αφορά 3 δόντια της άνω γνάθου, τα οποία δεν βρέθηκαν τοποθετημένα στο κρανίο του φέροντος ατόμου. Αποτελείται από ένα χρυσό σύρμα το οποίο έχει περιστραφεί δυο φορές γύρω από τον δεξιό κυνόδοντα και έχει δημιουργήσει έναν κόμπο στην άπω επιφάνειά του. Ξεχωριστά από αυτό βρίσκονται ένας πλάγιος και ένας κεντρικός τομέας ενωμένοι μεταξύ τους με παρόμοιο σύρμα, αλλά θεωρείται ότι ήταν προσδεδεμένοι στο δεξιό κυνόδοντα με ένα άγκιστρο. Ο κεντρικός τομέας φέρει τη διάνοιξη οπής κατά την εγγύς άπω κατεύθυνση καθώς επίσης και μια αύλακα στη μύλη του χειλικά. Ο πλάγιος τομέας έχει επίσης ένα χρυσό σύρμα τυλιγμένο γύρω του, το οποίο περνά σε μια παρασκευασμένη χειλική αύλακα. Οι ρίζες και των δύο δοντιών έχουν λαξευθεί και λειανθεί δίνοντας μια τεχνητή μορφολογία. Η υπόθεση η οποία διατυπώνεται είναι ότι ο δεξιός κυνόδοντας είναι το ακραίο δεξιό στήριγμα μιας γέφυρας τεσσάρων κομματιών με γεφυρώματα τον κεντρικό και τον πλάγιο τομέα, αλλά και τον ελλείποντα αριστερό κεντρικό τομέα ως ακραίο αριστερό στήριγμα. Λόγω της τρυγίας, η οποία βρέθηκε στον πλάγιο τομέα και τον κυνόδοντα, η γέφυρα θα πρέπει να είχε χρησιμοποιηθεί για σχετικά μεγάλη περίοδο στη ζωή του ατόμου. Από την άλλη πλευρά, η παρουσία τρυγίας στις ρίζες θα μπορούσε να είναι ένδειξη περιοδοντικής νόσου, ενώ οι μεταβολές στις ρίζες δεν φαίνονται αρκετά εκτεταμένες για να υποδηλώσουν κλασική γέφυρα. Επίσης είναι υπό αμφισβήτηση κατά πόσο το σύρμα συγκράτησης ήταν αρκετό για να σταθεροποιήσει τα δόντια κατά τη διάρκεια της μάσησης. Μια εναλλακτική υπόθεση είναι ότι πρόκειται για μεταθανάτια προσπάθεια αποκατάστασης του σώματος, δηλαδή μια ταφική οδοντική πρόσθεση ως προσπάθεια αισθητικής αποκατάστασης για την επόμενη ζωή 1387 , χωρίς να αποκλείεται και η περίπτωση να αποτελεί ένα απλό φυλακτό 1388 . Η οδοντική πρόσθεση (;) της Γκίζας Βρέθηκε σε μια ταφική περιοχή στην Γκίζα χρονολογούμενη περίπου στο 2500 π.Χ. Ανακαλύφθηκε από τον Herman Junker το 1914 και αποτελείται από δύο δόντια συνδεδεμένα με χρυσό σύρμα. Το 1928 ο Junker προκειμένου να τεκμηριώσει περαιτέρω το εύρημα ζήτησε τη γνώμη του καθ. Euler, Διευθυντή του 1386 Leek 1967: 702–705. 1387 Forshaw 2011: 45. 1388 Becker 1995-96: 84. 318