Page 322 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  στα ούλα. Το χρυσό σύρμα περνάει μέσα από την οπή για να στερεώσει το δόντι στα γειτονικά στηρίγματα. Η ομοιότητα στο σχήμα, τις διαστάσεις και την αποτριβή με τον πλάγιο τομέα δείχνει ότι ανήκε στο ίδιο άτομο στο οποίο τοποθετήθηκε η πρόσθεση. Σε ό,τι αφορά την έκταση της αποτριβής του τομέα αντικατάστασης παρατηρούμε ότι είναι έντονη, ιδιαίτερα στη γλωσσική του επιφάνεια και σαφέστατα είναι παρόμοια με αντίστοιχη αποτριβή, η οποία εντοπίζεται και στα λοιπά δόντια πριν από την απώλεια του πλάγιου τομέα που αναπληρώνει. Η εξέταση της λειτουργικότητας του γεφυρώματος είναι ένα ιδιαίτερα προβληματικό σημείο. Καταρχάς η θέση και μόνο στην οποία βρέθηκε υποδηλώνει ότι πιθανώς να παρουσίαζε κάποια χρηστικότητα στη φέρουσα κατασκευή. Οι ενδείξεις φαίνεται να ενισχύονται από την απλότητα της κατασκευής γεγονός το οποίο υποδηλώνει ότι η εφαρμογή πιθανότατα δεν πρέπει να έγινε για αισθητικούς λόγους. Το δε αποτέλεσμα δεν πρέπει να ήταν ιδιαίτερα ικανοποιητικό, όπως στην περίπτωση των εντυπωσιακών ετρουσκικών οδοντικών προσθέσεων. Ωστόσο το γεγονός ότι οι μελετητές της δεν αναφέρουν την παρουσία τρυγίας στο χρυσό σύρμα και επιπρόσθετα αποφεύγουν να αναφερθούν στη λειτουργικότητα δημιουργεί έντονο σκεπτικισμό. Ως προς την τεχνική κατασκευής θα πρέπει να παρατηρήσουμε ότι δεν απαιτεί ιδιαίτερες δεξιότητες, όπως αυτές οι οποίες χρειάζονται για την επεξεργασία του χρυσού στις αντίστοιχες ετρουσκικές προσθέσεις. Πρόκειται για μια πρόσθεση με σύρμα χρυσού η οποία θυμίζει έντονα τις περιγραφές σταθεροποίησης των δοντιών στον Κέλσο και τον Ιπποκράτη. Ωστόσο, η διάνοιξη της διαμπερούς οπής είναι εκπληκτικά ακριβής και προϋποθέτει την ιδιαίτερη επιδεξιότητα χειρισμού του κατάλληλου τρυπανιού. Αν προσθέσουμε και την ιδιαίτερη διαμόρφωση του ακρορριζικού τμήματος του δοντιού, θα πρέπει να υποθέσουμε ότι ο κατασκευαστής ήταν εξειδικευμένος σε τέτοιου είδους κατασκευές. Η συρμάτινη πρόσθεση της Ρώμης αποτελεί έναν κρίσιμο κρίκο για τη σκιαγράφηση της διάδοσης των οδοντικών προσθετικών κατασκευών στον αρχαίο κόσμο. Πλέον ένα μεγάλο παράδοξο αρχίζει να αποκτά χαρακτηριστικά κανονικότητας δεδομένου ότι αποτελούσε ένα σημαντικό στοιχείο το οποίο αινιγματικά απουσίαζε. Εφεξής με την ανακάλυψη δημιουργούνται νέες προσδοκίες ως προς τη μελέτη και κατανόηση της εξέλιξης των οδοντιατρικών προσθέσεων. Από τη στιγμή που εντοπίσθηκε η πρώτη συρμάτινη οδοντική 308