Page 320 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιαττρική στον Αρχαίο κόσμο   Από τηη μέχρι τώρρα παρουσίίαση των επιλεγμένωνν ετρουσκικικών οδοντιικών προοσθέσεων είίναι εμφαννής η αποκκλειστική χρήση ελαασμάτων σττο σύνολο των καττασκευών. ΣΣε καμία ετρρουσκική ππρόσθεση δεεν απαντάται η χρήσηη συρμάτων είτε για τη συγκράάτηση είτε πολύ περισσσότερο γιαα την αντικκατάσταση δοντιών. ΕΕίναι χαρρακτηριστικκό ότι σε όλες τις ππεριπτώσειςς οι διασωωθείσες γέφφυρες αφορρούν αποοκλειστικά πρόσθια δόντια: τομείίς, κυνόδονττες και πιο σπάνια προογομφίους. Δεν εντοοπίζονται οδοντικκές ετροουσκικές κκατασκευές οι οποοίες να πεεριλαμβάνοουν ως δόντι ανντικατάστασσης γομμφίο παρά μμόνο σε ποολύ σπάάνιες περιππτώσεις (μόλλις δύο)) ως στήριγμα σε γέφφυρα. Δεδομμένου ότι οι προοσθε-τικές κατασκευυές βρέθθηκαν αποοκλειστικά σε πρόόσθια δόντια τα οποοία είνααι περισσόότερο οραατά υπάάρχει γενικκή ομοφωννία τωνν ερευννητών ό ότι πρόόκειται γιαα κατασκευυές πουυ κύριος στόχος τοους ήτααν η αισθητιική. Στο ίδιιο πνεύμα θα πρέπει να θεωωρήσουμε ότι είνααι μάλλον απίθανο να χρηησιμοποιήθηηκαν οι ετροουσκικές ππροσθέσεις γγια τηνν αποκατάσταση τ της μασσητικής ικανότηττας δεδοομένου ότι ο χρυσός ααπό τον οποίο κατασκευάζοντταν ήτααν υψηλής καθαρότηττας Συρμάττινη οδοντική πρόσθεση Αρρχαιολογικό ΜΜουσείο Ρώμηης. και γι’ αυτό ποολύ Minozzzi et al. 2007. 306