Page 312 - dimkoutroumpas

  Η Οδοντιαττρική στον Αρχαίο κόσμο  απεεβίωσε σε ηλλικία 18 εττών κατά τοον Baggierii 1326 . Αποτεελείται απόό χρυσό έλαασμα το οοποίο βρίσκκεται στην κάτω γνάθθο και περιιλαμβάνει ττην πρόσθιια περιοχή από τον δεύτερο δεξιό προγόόμφιο έως ττον πρώτο αριστερό ππρογόμφιο. Θα πρέπει να σημμειώσουμε όότι λείπει ο ένας από ό τους τομμείς. Έτσι οο συνολικόός αριθμός των δονττιών που εμμπεριέχοντται στην πρόόσθεση ήτααν οκτώ. Η οδονντική πρόσθθεση μοιάζεει να χρησιμοποιήθηκκε για τη νναρθηκοποίίηση τωνν δοντιών, ττα οποία ππαρουσιάζουυν ταυτόχρρονα και απώλεια φαττνιακού οσστού. Δενν είναι σαφήής η μέθοδδος στερέωσσης της πρόόσθεσης, η οποία σε κκάθε περίπττωση ήτααν λειτουργγική. Η πρόσθεση βρίίσκεται στοο Μουσείο της Φλωρεεντίας με ααριθ. καττ. 11782 κααι σαφέσταατα ταυτίζεεται με τηην οδοντικήή κατασκευυή της Pooggio Gaiiella και θαα πρέπει να αναφέροντται στη βιβλλιογραφία ωως οδοντικήή πρόσθεσηη του Chiiusi. Η οδονντική πρόσθεση Braacciano Πρόκειται για τη νεόττερη α ανακαλυφθεείσα ετροουσκική πρόσθεεση. Βρέέθηκε σε έννα ετρουσκκικό τάφφο στη λίμννη Bracciaano, βόρεεια της Ρώμης, και σήμμερα φυλλάσσεται στο Τμήήμα Ανθρωωπολογίας του Μουυσείου Φυσσικής Ιστορρίας στη Βιέννη μμε αριθ. κκατ. Οδοντιική Πρόσθεσηη Bracciano, ΜΜουσείο Φυσιικής Ιστορίας 242286. στη Βιιέννη. Τα συνοδά αρχαιοολογικά κτεερίσματα ταα οποία ενττοπίσθηκανν στον τάφο μας δίδοουν τη δυναατότητα χρονολόγησηςς της γέφυρρας μεταξύ του 700 π..Χ. και του 600 π.ΧΧ. Επίσης ττα ίδια ευρρήματα υπποδεικνύουνν ότι ο χρρήστης πιθθανόν να εείναι γυνναίκα ανώτεερης κοινωωνική τάξηςς, ηλικίας 25 με 40 εετών. Δυστυυχώς, όπωςς και στουυς περισσόττερους ετροουσκικούς ττάφους, αρκκετά τμήμαατα του σκεελετού λείππουν (συμμπεριλαμβαανομένων κκαι των γγνάθων) με αποτέλεσμμα να είνααι δύσκολοος ο ξεκάάθαρος προοσδιορισμόςς του φύλουυ. Το οδονντικό γεφύρρωμα του BBracciano ααποτελείταιι από τρία ππρόσθια δόντια της άνω γνάθοου: τους δυοο κεντρικούύς τομείς, τον πλάγιο δδεξιό τομέαα και ένα χρρυσό 1326 BBaggieri 1999: 336-34. 298