Page 310 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  κατασκευής της βάσης πολύτιμων λίθων σε κοσμήματα 1321 . Η τετράγωνη δομή απέτρεπε την περιστροφή, επιτρέποντας καλύτερη προσαρμογή και πρόσδεση του δοντιού αντικατάστασης. Πολύ πιθανό στη συνέχεια αυτό το δόντι να στερεώθηκε οριστικά στη θέση του με εφαρμογή πίεσης στο τμήμα του ελάσματος το οποίο το περιέβαλλε. Δυστυχώς έχει απολεσθεί το δόντι του κεντρικού δακτυλίου και δεν μπορούμε να εξαγάγουμε ασφαλή συμπεράσματα. Το δόντι αντικατάστασης στη βάση του πρέπει να ήταν λαξευμένο σε τετράγωνο σχήμα ώστε να εφαρμόζει στη βάση του κεντρικού δακτυλίου, ενώ οι γωνίες λειτουργούσαν αποτρεπτικά στη μετατόπιση και απώλεια του. Πλέον, τα στοιχεία σχετικά με τις υπόλοιπες ετρουσκικές προσθέσεις περιορίζονται αισθητά αυξάνοντας σημαντικά τις πιθανότητες παρερμηνείας και σφάλματος. Μία από πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις σύγχυσης είναι η πρόσθεση του Chiusi, η οποία ενδεχομένως να ταυτίζεται με την πρόσθεση της Gaiella ή του Pieve. Η οδοντική πρόσθεση του Chiusi Πρόκειται για μια άκρως εντυπωσιακή πρόσθεση που έχει προκαλέσει μεγάλη σύγχυση καθώς άλλοτε εμφανίζεται στη βιβλιογραφία ως Gaiella και άλλοτε ως Pieve. Η αιτία θα πρέπει να αναζητηθεί στον υποτιθέμενο τόπο ανακάλυψης της κάθε μια από αυτές. Έτσι η πρώτη Η οδοντική πρόσθεση του Chiusi φυλάσσεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο Φλωρεντίας, αρ. ευρ. Ν 11782 θεωρήθηκε ότι ανευρέθη στη νεκρόπολη Poggio Gaiella, 3 χιλ. βόρεια της πόλης του Chiusi. Η πιστοποίηση της εύρεσής της δίνεται από τον Platschick και είναι ενδιαφέρων ο τρόπος που περιγράφεται: 1321 Becker 1994 A: 4. 296