Page 304 - dimkoutroumpas

 Η Οδοντιατρική στον Αρχαίο κόσμο  σήμερα ανήκει στη συλλογή του Μουσείου Agro Falisco της Civita Castellana με αριθμό καταλόγου 1515 1299 . Όπως κάθε διασημότητα έτσι και η εν λόγω οδοντική προσθετική κατασκευή καλύπτεται από ένα πέπλο μυστηρίου τόσο γύρω από τις συνθήκες ανακάλυψής της όσο και για τη σημερινή θέση και σχέση της στο κρανίο στο οποίο είναι τοποθετημένη. Κατ’ αρχάς υπάρχουν ελάχιστες αρχαιολογικές αναφορές για την πρόσθεση της Valsiarosa και ουσιαστικά δεν έχει βρεθεί καμία εγγραφή η οποία να ταυτοποιεί ότι το συγκεκριμένο οδοντικό γεφύρωμα ανευρέθηκε σε συγκεκριμένο τάφο. Έτσι χωρίς να είναι γνωστός ο τάφος και τα συνοδά ευρήματα (κτερίσματα) είναι αδύνατο να καταλήξουμε σε κρίσιμα συμπεράσματα για την ταυτότητα του χρήστη της οδοντικής πρόσθεσης, όπως είναι το φύλο, η ηλικία, αλλά και η χρονολόγηση του ευρήματος. Κατά τη δημοσίευση των Cozza και Pasqui σχετικά με τις ανασκαφές στη νεκρόπολη της Valsiarosa, της αρχαίας Falerii Veteres παρέχονται ορισμένα στοιχεία για την ανακάλυψη μιας οδοντικής προσθετικής κατασκευής, χωρίς όμως η καταγραφή αυτή να προσεγγίζει ούτε κατ’ ελάχιστο τα σύγχρονα πρότυπα καταγραφών αρχαιολογικών ευρημάτων και κυρίως χωρίς να σχετίζει το υπό εξέταση γεφύρωμα με συγκεκριμένο τάφο 1300 . Κατά τον Becker η τεκμηρίωση ενός γειτονικού τάφου από αυτόν που περιελάμβανε την οδοντική πρόσθεση μας επιτρέπει να προσδιορίσουμε ως χρονολογία κατά προσέγγιση τον 4 με 3 αι. ο ο π.Χ. 1301 Αντίθετα ο Baggieri τοποθετεί μάλλον αυθαίρετα το γεφύρωμα στον 7 με ο 6 αι. π.Χ. Αν και ο Baggieri παραδέχεται ότι η έλλειψη σαφών κτερισμάτων από ο τον τάφο υποδηλώνει αδυναμία προσδιορισμού ακριβούς χρονολόγησης, εντούτοις στηρίζει την υπόθεσή του σε στοιχεία τα οποία κατά τον ίδιο χαρακτηρίζουν τον τάφο χωρίς όμως να τα προσδιορίζει 1302 . Το μόνο σίγουρο είναι ότι ευθύς αμέσως μετά την ανακάλυψη της πρόσθεσης στάλθηκε μαζί με άλλα ευρήματα στο νεοϊδρυθέν τότε ετρουσκικό μουσείο, δηλαδή το Museo di Villa Giulia. Η πρόσθεση εκτέθηκε σε ένα κρανίο το οποίο πιθανότατα δεν είναι ο πραγματικός φορέας, αλλά ούτε είναι τοποθετημένο στη σωστή θέση, όπως θα δούμε στη συνέχεια. 1299 Becker 1999 B: 58. 1300 Cozza & Pasqui 1981: 187-204. 1301 Becker 1999 B: 54. 1302 Baggieri 1999: 38. 290