Page 301 - dimkoutroumpas

 Οι Οδοντικές Προσθέσεις στον Αρχαίο Κόσμο  σκόπιμη εξαγωγή ενός ή δύο κεντρικών τομέων της άνω γνάθου. Από ανθρωπολογικές μετρήσεις σε πληθυσμούς της Ετρουρίας βρέθηκε ότι η οδοντική απώλεια είναι συχνότερη στους γομφίους, ενώ με την πάροδο της ηλικίας επεκτείνεται στα πρόσθια δόντια και σε γεροντικές ηλικίες σε τομείς. Οι Capasso και Di Totta, οι οποίοι διενήργησαν παλαιοπαθολογική εξέταση σε 119 σκελετικά ετρουσκικά δείγματα τεκμηρίωσαν μια αρκετά υψηλή συχνότητα φλεγμονής του φατνιακού ιστού ή φλεγμονωδών αλλοιώσεων (ακρορριζικά κοκκιώματα περίπου 28%) στην περιοχή των γομφίων της άνω και κάτω γνάθου. Επίσης, διαπιστώθηκε ότι περίπου το 5% του συνόλου των κεντρικών τομέων (άνω και κάτω γνάθου) είχαν απολεσθεί πριν από τον θάνατο. Τέλος, οι κεντρικοί τομείς πολύ σπάνια προσβάλλονταν από τερηδόνα και ακόμα σπανιότερα εμφάνιζαν εκτεταμένη αποτριβή, φαινόμενα που μπορούσαν να οδηγήσουν στην πρόωρη απώλεια ενός ή περισσοτέρων τομέων. Συμπεραίνουν δε ότι η απώλεια των τομέων θα πρέπει να αποδοθεί σε πιθανά τραύματα 1289 . Ενδεχομένως όλα αυτά συνηγορούν στην υπόθεση Becker ότι η απώλεια κεντρικών τομέων της άνω γνάθου αντανακλά μια σκόπιμη αφαίρεση δοντιών η οποία σχετίζεται με τα ιδιαίτερα ετρουσκικά γυναικεία έθιμα. Εξάλλου η χειραφέτηση και ο δημόσιος ρόλος των γυναικών στην Ετρουρία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συγκριθεί με τον σαφώς υποδεέστερο ρόλο τον οποίο καλούνταν να διαδραματίσουν στα πλαίσια της ρωμαϊκής κοινωνίας. Ειδικά οι γυναίκες της ετρουσκικής αριστοκρατίας απολαμβάνουν ασυνήθιστη ελευθερία και συμμετέχουν τους στις κοινωνικές εκδηλώσεις απολύτως ισότιμες με τους άντρες 1290 . Σύμφωνα με την υπόθεση Becker, οι οδοντικές προσθετικές κατασκευές προσέδιδαν υψηλό κύρος στις κυρίες της ανώτερης ετρουσκικής κοινωνίας. Συγκρίνει δε την αφαίρεση των δοντιών σε πολιτιστική αξία με την περιτομή στους άρρενες, όπου, όπως η αφαίρεση της πόσθης, έτσι και η αφαίρεση ενός ή δύο κεντρικών τομέων σηματοδοτεί μια μεταβολή είτε ηλικιακή, όπως στην ιουδαϊκή παράδοση, είτε κοινωνική 1291 . Ωστόσο πρόκειται για μια υπόθεση η οποία δεν στηρίζεται σε καμιά πρωτογενή πηγή και, όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η Teschler, είναι πολύ δύσκολο να τεκμηριωθεί 1292 . 1289 Capasso 1993: 4-7. 1290 Bonfante 2013: 426-446. 1291 Becker 1999 B: 47-49. 1292 Teschler-Nicola et al 1998: 66. 287